uitgesproken wens om opposanten binnen de kerk aan te pakken, leidde
vlak voor Kerst 1997 tot een storm van verontwaardiging. Betreurenswaar
dig en 'niet zo gelukkig' noemde kardinaal Simonis de uitspraken van de
Haarlemse kerkleider. Als zelfs de aartbisschop zijn ongenoegen ventileert,
moet de onvrede over het functioneren van Bomers wel heel groot zijn ge
weest.
Toch bleef Bomers voor het oog vrolijk. Het leek wel of niets en nie
mand hem uit het veld kon slaan. Maar dat was slechts schijn. De bisschop,
die zich in 1964 in Eibergen liet toejuichen en in 1983 in paarse toga langs de
Haarlemse grachten wandelde, zag er in 1996 van af om zijn koperen jubi
leum als bisschop van Haarlem te vieren. Terwijl een kleine groep aanhan
gers een reclamevliegtuigje over Haarlem liet cirkelen met de tekstMgr
Bomers Onze Bisschop' verbleef hij buiten de stad. Het ambt had voor hem
allang zijn glans verloren.
(met toestemming van de auteur overgenomen uit Haarlems Dagblad)
Wim Helversteijn
23 september 1923-21 juni 1998
'Journalistiek, politiek en toneelspelend Haarlem heeft gistermiddag in de
Stadsschouwburg afscheid genomen van Wim Helversteijn. De kleurrijke
reputatie die hij de afgelopen vijftig jaar opbouwde als ladykiller, loslippige
biechtvader van de katholieke kerk, geëngageerd toneelrecensent en die
van beschaafd journalist met strik en fiets kwam daarbij voor het voetlicht.'
Zo begint Jacob van der Meulen in het Haarlems Dagblad van maandag 15
september 1997 zijn verslag van die alleraardigste bijeenkomst van een dag
eerder, waarop Wim Helversteijn het onbetwiste middelpunt was van een
van alle kanten opstuwende zee van vriendschap, genegenheid misschien,
van mateloze bewondering in ieder geval. Helversteijn glorieerde en daar
van had hij al getuigd toen hij met opgeheven armen als een triomferende
gladiator die zopas een lastig klusje had opgeknapt de schouwburgzaal was
binnengetreden en oog in oog was komen te staan met zijn vele honderden
fans. Een schitterend feest van vooral de kleinburgers van Haarlem die zich
in de loop der jaren aan Helversteijn hadden gehecht als oesters aan een
kweekpaal.
Helversteijn - Leidenaar van geboorte - was via enkele jaren priester
opleiding en een studie Nederlands in de journalistiek gekomen omdat hij
KEES VAN DER LINDEN
NECROLOGIEËN
