Het plantsoen anno 2000 (foto Maarten van Wamel).
De beide woonstraten en de voetpaden langs het plantsoen zijn gepla
veid met klinkers. Deze manier van verharden zet zich voort in de aan
grenzende Koninginneweg. De voortuinen van de huizen zijn van de
voetpaden door een voor alle percelen gelijkgevormd hek gescheiden.
Waarschijnlijk verkeert deze afscheiding nog in originele staat. Rondom
het plantsoen, een grasveld met wat bomen, staat eenzelfde hek, maar
dan deels vernieuwd. Het is dus in beginsel niet betreedbaar. Maar bij
bepaalde gelegenheden, zoals Koninginnedag, wordt het in bezit geno
men door jong en oud; er wordt dan van alles georganiseerd om de feest
vreugde in prettige banen te leiden. En verder biedt het plantsoen voor
jonge moeders een voor honden ontoegankelijke plek waar de kleintjes
veilig kunnen spelen.
De bebouwing van het park
Ten tijde van de bebouwing van het Wilhelminapark tussen 1898 en 1906
was er in de architectuur geen sprake van een dominerende stijlopvatting.
In de tweede helft van de vorige eeuw werd met name voor openbare ge
bouwen en de meer representatieve woningbouw de vormentaal van
zowel het neo-classicisme als de neo-renaissance toegepast. Eerst
genoemde stijlopvatting valt in Haarlem o.a. waar te nemen in de witge-
KRIJN HAASNOOT
