tieus vonden. De politiek koos uiteindelijk toch voor De Salon en het
wachten is nu op het definitieve plan, waar opnieuw de kwaliteit van
architectuur en materialen bepalend zijn voor het eindresultaat.
Is de communicatie rondom De Appelaar al sterk verbeterd: bij de
Raaks liep het van het begin af aan een stuk beter. Opmerkelijk is de soe
pele keuze voor het terrein van de Ripperdakazerne. Het 'Huzarenstuk'
combineert op het eerste gezicht op een doordachte wijze nieuwbouw en
behoud van het bestaande.
Spannend is verder de aanleg van de Zuidtangent dwars door Haar
lem. Wat de een de modernste busbaan van Europa noemt, is in de ogen -227-
van een ander een oplossing uit een vorige eeuw. Was lightrail/sneltram,
deels ondergronds, niet een meer toekomstgerichte oplossing geweest?
De tijd zal het leren. Hoe de Zuidtangent het aanzien van Haarlem zal
veranderen, kan nog niet worden overzien.
Interessant is de discussie over het knooppunt van openbaar vervoer
rondom het Stationsplein, dat hopelijk een waardiger entree van de stad
zal worden. Het geeft moed, dat men achterhaalde projecten uit de wei
nig inspirerende jaren zestig/zeventig durft te heroverwegen.
Als dezelfde moed kan worden opgebracht bij de herontwikkeling van
het terrein van de Mariastichting en Schalkwijk (Schalkwijk 2000) dan
gaat Haarlem wellicht een gouden eeuw tegemoet. Al die projecten en
nog talloze kleinere objecten zullen de stad de komende tien/twintig jaar
op z'n kop zetten. Maar voor een goed eindresultaat hebben we dat graag
over. Bovendien spreekt er een zekere dynamiek uit al die activiteiten en
daar schortte het de vorige eeuw in Haarlem nogal aan.
Als nu ook nog het prachtige Spaarneplan uit de stoffige archiefkast
wordt gehaald en wordt uitgevoerd en de stadsparken de juiste waarde
ring voor een leefbaar Haarlem terugkrijgen, worden er belangrijke ele
menten toegevoegd aan de kwaliteit van de stad. Bestuur en met name de
werkgroep Gebouw en Omgeving volgen alle ontwikkelingen op de voet.
De inbreng van leden in de discussie werd weer zeer gewaardeerd.
Haerlem-prijs
Op de laatste bestuursvergadering in december 1999 werd de tweejaar
lijkse Haerlemprijs toegekend aan Liselotte Brummelkamp voor haar
scriptie De Haarlemse paradox.
Stichting geveltekens
Op feestelijke wijze is in het voorjaar van 1999 de gevelsteen 'het
VERENIGING HAERLEM
