het tekent hem dat hijzelf het heft in handen nam om zijn necroloog uit
te zoeken: Delleman de Haarlemse regelaar, een man waar ik bewonde
ring voor had en die ik node zal missen. Aan zijn verzoek voldoe ik daar
om graag.
Thomas Adriaan Delleman werd geboren in het Gelderse Lichten
voorde op 23 december 1936. Zijn vader, Thomas Delleman, was gerefor
meerd studentenpredikant. De jonge Thom volgde de hbs te Groningen
en aansluitend de Kweekschool aldaar. Al op zijn twintigste was hij lei
der van (gereformeerde) jeugdclubs. In i960 zette hij zich in voor eenheid
tussen de verschillende gereformeerde groeperingen in Groningen, publi- -239-
ceerde een brochure Het vastenvraagstuk en werd onderwijzer aan de
lagere J.C. Wirtzschool te Groningen. In 1963 volgde zijn eerste boekje De
kracht van het gebed. In 1964 was hij nog even tijdelijk onderwijzer aan
de v.g.l.o. te Kampen, waarbij het sociale aspect van dit type onderwijs
hem enorm aansprak.
Maar al in 1965 volgde zijn benoeming aan de Haarlemse v.g.l.o.
school: de Ds. W.J. van Eldenschool in Haarlem-Noord, later Scholenge
meenschap 'Ds. W.J. van Elden' voor leao/lavo, waarvan hij in 1971
waarnemend directeur en in 1974 directeur werd. Nog ongetrouwd en
wonend in een appartementje aan de Anegang (met uitzicht op de Grote
Kerk) werd hij al direct in Haarlem oprichter/voorzitter van de sociëteit
Koinonia voor kamerbewoners en alleenstaanden, een functie die hij vele
jaren zou blijven bekleden en die hem in 1967 een audiëntie bij Paus
Paulus vi opleverde, een hoogtepunt in zijn (gereformeerde) leven, zoals
hij zelf zei. In 1968 volgde zijn huwelijk met Trudy Agema uit Hoorn,
waaruit in 1975 en 1977 een dochter Leontine en een zoon Clement gebo
ren zouden worden.
In 1969 begon zijn werk voor de Gereformeerde Wilhelminakerk te
Haarlem-Zuid: uitnodiger gastpredikanten, ouderling, scriba, eindredac
teur van het wijkblad, in 1970 initiatiefnemer van de actie W3 t.g.v. het 50-
jarig bestaan van de Wilhelminakerk. Van 1973 tot 1978 was hij ouderling
en scriba van de Gereformeerde Verlosserkerk te Haarlem-Noord.
Grote bekendheid zou hij in Haarlem krijgen door zijn werk voor de
restauratie van de Grote- of St.Bavokerk. Als rondleider (1969) in de kerk
organiseerde hij de slingerproef van Foucault (1973). Tevens zag hij hoe
nodig de restauratie was en hij ergerde zich aan de z.i. trage werkwijze
van Kerkvoogdij en Stichting Restauratiefonds. In korte tijd organiseerde
hij een concurrerende vriendenkring (1975). In de onderhandelingen
die ik als secretaris van de genoemde Stichting met hem opende om de
vriendenkring als commissie onder de Stichting te laten fungeren heb ik
Thom voor het eerst goed leren kennen. Die samenvoeging lukte en
NECROLOGIEËN
