voortaan niemand meer van de kerkbanken te weren en 'In 't ommegaen voor de bediening van 't Avontmaal alle en ygellijck aan te spreeken en niemand weetende voorbij te gaan'.44' Dit besluit staat opgenomen in dezelfde alinea van de kerkenraadsnotulen waarin tevens de eerder ver melde voorstellen staan. Het lijkt dus zonneklaar wie tot dan van de kerkbanken en het Avondmaal geweerd werden. Hoewel Wilkens hiermee niet precies het mandaat kreeg dat hij meen de nodig te hebben, ging hij toch in gezelschap van Taddel op bezoek bij een delegatie van volgelingen van Durer ten huize van Francois Stothart. Zij verklaarden zich tot hereniging bereid als er van de kansel werd ver klaard dat men elkaar over en weer vergiffenis gaf voor elkaar aangeda ne beledigingen. Desgevraagd verklaarden de dertien aanwezigen aan de predikanten, hoofd voor hoofd, 'qualick' gedaan te hebben. Op 13 april behandelde de kerkenraad die voorstellen. Vergiffenis geven bleek geen probleem, maar vanaf de kansel verkondigen dat men ook vergiffenis vroeg voor beledigingen aan het adres van de andere partij was duidelijk een brug te ver. Dit werd met grote meerderheid afgewezen. Overigens behoorden Taddel en Brouwer opnieuw bij de voorstanders.45' Over hen was dus de mildheid vaardig geworden na het vertrek van de steen des aanstoots Hieronymus Durer. De volgelingen van Durer namen hiermee waarschijnlijk geen genoe gen. Ruim een jaar later, op 15 juli 1686, verscheen de Amsterdamse pre dikant Weslingh in de kerkenraad, die opnieuw een poging had onder nomen de partijen met elkaar te verzoenen. Ook nu weer strandde die poging op de onwil van de kerkenraad vanaf de kansel om vergiffenis te vragen voor aangedane beledigingen. Daarna zwijgen de notulen verder over deze kwestie zodat het in de rede ligt aan te nemen dat de zaak daar na verwaterde. Laten we dit artikel besluiten met een pikante bijzonderheid die in de notulen van de kerkenraad voorkomt. Die hield op 21 juni 1686 een grote vergadering ter voorbereiding van de landelijke synode. Ter tafel lagen vele voorstellen van andere gemeenten. Daaronder een voorstel van Den Haag en Leiden om de Formula Concordiae in het Nederlands te verta len. De Haarlemmers waren van harte voor, onder meer omdat de 'Voorstanders' onder andere verouderde term voor leden van een bestuur) dan beter hun plicht konden vervullen om te oordelen over de leer die de predikant verkondigde! JAAP VOGEL

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1999 | | pagina 47