liep overigens niet zonder slag of stoot. Monumentenzorg maakte be
zwaar omdat ze niet oorspronkelijk zouden zijn. Het argument van
mevrouw Hosper dat oude afbeeldingen de ramen ook al tonen werd niet
onmiddellijk geaccepteerd. Uiteindelijk zijn de ramen er toch gekomen.
Bij de werkzaamheden vond men overigens nog delen van de oude kozij
nen die men niet had verwijderd toen een aantal ramen dichtgemetseld
werden.
Bij diezelfde restauratie werd het muurwerk aan de west- of Leidse-
vaartzijde verstevigd. Dit had in de loop der eeuwen flink te lijden gehad
van inwatering en was enigszins los gekomen van de overige delen. Op
het dak prijkt trots een windwijzer in de vorm van een zwaan, een ver
wijzing naar de naam van de koepel. Wie de koepel van nu met de oude
prenten vergelijkt zal zien dat er in de jaren wel een en ander is gewij
zigd. De schoorsteen (of torentje?) op het dak is verdwenen en door de
aanbouw is het pand zijn veelhoekige vorm deels kwijtgeraakt. Alleen de
vaartzijde vertoont nog de vorm, die wij ook terugvinden op een Came
ra- illustratie door Karei Thole. Daarop zien wij Klaartje Donze met een
duif op het hoofd. Op de achtergrond is nog net een koepel zichtbaar die
een zekere gelijkenis met Zwanenburg vertoont. Of ook Karei Thole door
Zwanenburg is geïnspireerd is uiteraard moeilijk te zeggen.
Huis Zwanenburg. Tekening L. van der Vinne, ca. 1760 (coll. Kennemer
Atlas).
Haerlem Jaarboek 1999
