.af
-86-
Tegeltableau van Eduard Cuypers met stoomlocomotieven, 1992
(foto A.A. van Zilt).
hoogstaande kwaliteit. Zij zijn grotendeels in een witgeglazuurde bak
steen opgetrokken en er is opvallend veel hout en glas verwerkt.
Op het eilandperron werd tussen de toegangstunnels aan zuid- en
noordzijde een langgerekt plat gebouw neergezet. Hierin bevonden zich
de restauratie eerste en tweede klasse en maar liefst vijf wachtkamers.
Die waren nodig, want reizigers moesten een kwartier voor het vertrek
van de trein op het station aanwezig zijn. De wachtkamers verschilden in
grootte en waren, afhankelijk van de klasse, meer of minder luxueus uit
gevoerd waren. Ze waren verdeeld in eerste, tweede en derde klas en een
aparte ruimte voor dames en voor 'krankzinnigen'. Tegeltableaus van
Eduard Cuypers verwezen de reizigers naar de juiste wachtruimte. Een
stoomlocomotief bijvoorbeeld naar de wachtkamer eerste klasse en een
gevleugeld wiel naar die van de derde klasse. Ook in de trein kon geko
zen worden uit drie klassen wagons, afhankelijk van het comfort. Pas in
1956 werden deze drie klassen tot twee teruggebracht.
De wachtkamer voor 'krankzinnigen' was speciaal gebouwd om pa
tiënten naar de psychiatrische inrichting Meerenberg, het latere Provin
ciaal Ziekenhuis te Santpoort, te vervoeren. Zij moesten dan echter op
het station Santpoort overstappen en konden middels een 'raccordement'
(klein spoorlijntje) verder hun weg naar het gesticht vervolgen. Als recht
streekse verbinding zou het lijntje slechts eenmaal voor personenvervoer
worden gebruikt. In 1943 liet de Duitse bezettingsmacht het ziekenhuis
ontruimen en bracht de patiënten naar Amsterdam over. In de praktijk
werd het spoorlijntje naar Meerenberg voor kolentransport e.d. aange
wend.
Haerlem Jaarboek 1999
:fr VVAC üTftAnt H -f
EER51E jl
