sen) waarin o.a. zijne vrouw danste en de mooie Mademoisell Ropiquet
en een zekere Carré die opsprong en twee maal ronddraaide voor hij
weêr op zijn voeten terecht kwam.
Van de beroende fransche tragédiennes zag ik Mademoiselle Georges,
de in haar jeugd maitresse was geweest van Napoleon i en Rachel de
onovertroffene. De eerste was een statige, gezette vrouw van ruim zestig
jaren, met mooie restes79' en een prachtig collier paarlen, een geschenk
van haar vorstelijken minnaar. Zij speelde voortreffelijk als Athalie.80*
Twee malen heb ik Rachel zien spelen als Phèdre en als Hermione81', eens
-56- van het schellinkje, waar de plaats 1,- kostte en eens in de loge bij Papa.
Wij kwamen opgetogen thuis. Zulk spel heb ik nooit meer gezien en
wordt ook niet meer vertoond. Sara Bernard gelijkt in de verte niet op het
sobere spel van Rachel al heeft zij een voix d'or en Agar, die Rachel
nabootste was goed, maar veel minder. In tegenstelling met Georges was
Rachel slank met mooi gemodeleerde armen en handen en een echt klas
siek en tragisch figuur. Zij schreeuwde nooit maar men kon haar overal
goed verstaan en zij had van die oogenblikken die de geheele zaal elek-
triseerden. Zij was geen schoonheid om op te verlieven, maar zij had een
mooi klassiek hoofd, waarop niets viel aan te merken. In de Phèdre was
zij goed gesecondeerd door haar broer Felix en door de acteur die de rol
van Theseus vervulde.
Er werden destijds ook duitsche opéras gegeven en ik hoorde daar in
1848 de beroemde bas Formes, wiens stem naar men beweerde nog
zwaarder was dan die van Lablache. Ik hoorde hem in de Figaro's hoch-
zeit en in die Entführung aus dem Serail.82* Hij was Weenen ontvlucht
waar hij op de barricades gevochten had en was een prachtige kerel met
lang golvend hair dat hem over den hals viel en een uitmuntend akteur.
Ik heb met hem een aardige scène gehad toen ik bij Hope Co op kan
toor was. Er was een uit Weenen op hem getrokken wissel ontvangen en
mij werd opgedragen dien te inkasseeren, daar ik duitsch sprak. Formes
had kamers op de hoek van het Koningsplein en Heiligen weg en bij gele
genheid dat men hem een sérénade had gebracht en hij, om te bedanken,
een lied had gezongen, had men het op de brug van de Heeren Gracht
kunnen hooren. Toen ik boven op de iste étage was gelaten vond ik twee
heeren zitten voor een tafel vol met uitgetelde rijksdaalders guldens,
een heerlijk gezicht voor iemand die een wissel komt ontvangen. Aan
Formes, die boven was, werd het wisseltje gebracht. Hij kwam eenige
oogenblikken later beneden en begon in de deur staande dadelijk te bul
deren tegen den schweinhund die het gewaagd had op hem te trekken;
hij had al zijne schulden vóór zijn vertrek betaald, had geene crediteuren
enz. enz. wat ik betwijfelde, want hij was hals over kop gevlucht, anders
Haerlem Jaarboek 2001
