gebouw onderging een grondige gedaanteverandering. Zo zijn in de
buitenwanden enkele historische bouwfragmenten verwerkt die af
komstig zijn uit panden die elders in Haarlem hebben gestaan. Een van
die fragmenten is dus het monumentale poortje van de Grote of Latijn
se School.
Het poortje was toe aan een restauratie, die werd uitgevoerd door
Loek Hessingen en Antoinette van der Wal van Rescura Vakatelier voor
Restauratie Decoratie. Het natuursteen werd hersteld met een Jahn
mortel en de tekst in het fries en het wapenschild kregen hun kleuren
terug. Het gevest ofwel de greep van het zwaard is met bladgoud ver
guld; de kling ofwel het lemmet is met platina beplakt, evenals de ster
ren en het kruis op het wapenschild.
Grote Houtstraat 9 - Pauwpoortje
In de Grote Houtstraat tegenover de naar een oude boomgaard 'De
Perelaer' genoemde Paarlaarsteeg bevindt zich de authentieke Gulden
bergspoort, ingang van Haarlems oudste voormalige karmelieten
klooster uit 1249. Ten behoeve van de karmelieten werden de gronden
voor de bouw van dit klooster in 1248 afgestaan door de toenmalige ei
genaar, de zich 'Simon van Haarlem' noemende ridder Simon van
Sanen Sr. Deze gronden besloegen de ruimten tussen Grote Hout
straat, Spekstraat, Warmoesstraat en Anegang. In laatstgenoemde
straat, waarvan de oud-Hollandse naam toegang betekent en die aan
gelegd is met de bedoeling een doorbraak te vormen naar het Spaarne,
stond aanvankelijk de woning van Simon.
Achter de poort bevinden zich muurfragmenten, kelders en gewel-
fresten van de vroegere kloosterruimten. De poort ingaand is aan het
einde van de steeg het zogenaamde Pauwpoortje te zien. Daar is een ge
velsteen uit ca 1630 ingemetseld met een fraai gebeitelde pauw in een
cartouche-achtige gevelsteen. Het Pauwpoortje is gebouwd door Johan
Pauw, eigenaar van een pand in de Warmoesstraat, die een achteruit
gang naar de Grote Houtstraat wilde en zijn terrein met het poortje af
sloot.
Het was al jaren een doorn in het oog van de sgvh dat de gevelsteen
de Pauw sinds 1994 geen kop meer had. De kop is er waarschijnlijk door
jongens met een luchtbuks afgeschoten. Nadat de Stichting door de ei
genaar, de heer Kooistra, was benaderd, heeft de sgvh Tobias Snoep
gevraagd of hij de zandstenen kop kon restaureren. Snoep heeft in sep-
192 JAARBOEK HAERLEM 2009
