8. Cornelis Lieste, Berglandschap. Olieverf op paneel, 54 x 68 cm. (Verblijf
plaats onbekend; foto rkd, Den Haag).
smaak van het ons verbeidend verschiet, geschonken worden. En als
hij daar stond op eene uitgestrekte heide of in Haarlemsch duinen, be
minde hij, hoe gezellig anders van aard, de eenzaamheid. Dan sprak tot
hem de taal des Eeuwigen, zijne overpeinzingen waren een loflied, en
na zijne terugkomst aan eigen haard deed de herinnering aan die 00-
genblikken hem meermalen in verrukking uitroepen: Wat is de Schep
per toch groot.26' Dan zette hij zich aan het werk en een eenzaam, soms
met een enkel beeldje [figuurtje] verrijkt, maar verheven natuurtafreel,
verrees op het doek of paneel; en die de aanmerking liet hooren: "het is
schoon, maar jammer, dat er niet wat meer stoffagie [Menselijke en/of
dierlijke figuren.] op is." wist niet hoezeer zijne koude aanmerking in
50
JAARBOEK HAERLEM 2009
