diens zoon Dr. E.H. Cohen. De naam veranderde in 'Kruisstraat Apotheek',
maar werd rond zooo samengevoegd met andere apotheken en verhuisde als
Centraal Apotheek naar de Gedempte Oude Gracht. Thans is in het pand de
winkel in leren kleding 'High Tension' van Erik Andringa gevestigd.
Kruisstraat 8
Zooeven kwam bij mij in den winkel de heer Pieter Vermeer, negen en
zeventig jaar oud, Haarlemmer van geboorte en vroeger buurtgenoot
van mij. Hij woonde tal van jaren aan 't Waaigat Nr. 2, thans Nassau-
straat, vlak naast den kruidenierswinkel van Tromp. Zijn vader dreef er
een groentenhandel en had voor een groot gezin te zorgen.
Wanneer Pieter binnenkomt bied ik hem een leuningstoel aan, een
stoel, die naar 't uiterlijk wel geschikt zou zijn voor de een of andere
boerenvergadering. Piet woont tegenwoordig in een rusthuis, het
Adriana Koene-rusthuis. Hij is keurig in 't zwart gekleed. En in zijn
stoel zittende heeft hij veel weg van wat men vroeger een 'blikken do
minee' heette. Om hem te verstaan moet ik mij wel eens vooroverbui
gen. Hij spreekt dat eigenaardige Haarlemsch, waarvan 00 als ou, ee
als ei, en eu als ui wordt uitgesproken. Ook met de a leeft hij niet op
goeden voet: 'gawen' hoort men in den onvoltooid verleden tijd van
'geven', in plaats van gaven. Elke Haarlemmer, die meent, dat hij in
goed Nederlandsch staat en met velerlei Haarlemmers spreekt, moge
toezien dat hij niet valle! Soms meent men eenige verbetering te ont
dekken; echter voor niet lang geleden kon men van Pieter en zijn broer
Jacob Vermeer, als zij samen spraken, evenmin wat verstaan, als, laat ik
zeggen, van een paar Arabieren.
De vader van Piet heeft veel geld binnengehaald, niet in 't minst met
de negotie in groenten, voor 't hotel Funkier benoodigd. 'Weetje wel',
zei Piet mij, 'wie in vroegere jaren naast Funkier woonde?' 'Nu, wie
dan?' 'Mevrouw De Breuk.'. En deze ongevraagde inlichting gaf uit
komst.
Vroeger schreef ik al dat ik van 't huis dat Funkier aan zijn hotel had
bijgetrokken niets wist te vertellen, nu ben ik er achter er iets van
mede te deelen. Mevrouw De Breuk was iemand, die veel aan behoefti
ge menschen weggaf en als zoodanig bekendheid had. Van haar zoon,
de Heer Johsde Breuk weet elke Haarlemmer van niet al te j ongen leef-
tijd, dat hij een geacht en gevierd bewoner van Haarlem was. Als wet
houder van Haarlem en als President Kerkvoogd leeft hij nog in veler
herinnering voort. Zijn verdiensten zijn ook blijvend vastgesteld: een
ARENT BROEKMEIJER
