acht deze kaart bij binnenkomst te tonen. De prijs voor een zogenaamde
hoofdkaart, bedoeld voor een volwassene, was tien gulden per jaar. Voor
inwonende kinderen en logés van twaalf tot achttien jaar werd een lagere
prijs berekend, de eerste persoon betaalde 2,50 en voor elke volgende
persoon vijftig cent. Inwonende jongeren tussen de achttien en drieën
twintig jaar betaalden vijf gulden. Voor vreemdelingen waren maand-
kaarten te koop, beginnend bij twee gulden per maand. Officieren van het
Haarlemse garnizoen betaalden vijf gulden per jaar. De uniformen die zij
droegen waren natuurlijk een makkelijke manier om extra status aan het
Brongebouw te verlenen.
Een vorm van positieve discriminatie viel onder bepaalde voorwaar
den de vrouwen ten deel. Alleenstaande vrouwen, zonder kinderen boven
de twaalf jaar en vrouwen waarvan hun man geen abonnement had, be
taalden ook maar vijf gulden per jaar. Vrouwen van buiten Haarlem, die
logeerden bij een inwoner die in bezit was van een jaarkaart, konden voor
2,50 een jaarkaart krijgen. Een man was in het zelfde geval 13,- kwijt
voor een gelijkwaardig abonnement. Vrouwen werden dus gestimuleerd
Bouwtekening van de
Rez de Chaussee en
de verdieping van het
Brongebouw.
(Noord-Hollands
Archief, Bouwver
gunningendossiers
Haarlem)
li '■y
PLAN YERDIEPING
Gaanderij.
teizaal
Gaanderij
•ias: ij;'-: j
Bergplaats.
RUBEN DANIELS 107