DE WEEGBREE
In oorsprong komt de weegbree voor op het euro-aziatische continent van Europa
tot China.
Plantago Major, de grote Weegbree (foto D. Stevens)
De beschrijving ervan vindt men in de geneeskundige boeken in Europa reeds in de
middeleeuwen. Het is ook inderdaad een probaat gebleken middel, hoewel tegen
woordig natuurlijk verdrongen door de moderne geneesmiddelen. Hoewel, natuurlijk
de industrie van homoeopathische en fytotherapeutische (natuurgeneeskundige)
geneesmiddelen heeft het drukker dan ooit. Doch wie kent niet de acute kiespijn
bij een doorgebroken caviteit of een verloren vulling.... en wie kent dan ook
niet de onmiddellijke pijnstillende en heilzame werking van de weegbree-
(plantago-)tinctuur in die kiesj
Wij vinden de weegbree meest langs de weg, in weilanden en in de duinen Van
oudsher ook in onze omgeving - een voorbeeld ervan is de Elswoutslaan in de
tijd, waaruit deze gereproduceerde illustratie dateert.
Over de naam bestaat - etymo
logisch gezien - soms enige
onenigheid. In ieder geval is
het een plant, die de weg
breed maakt: wanneer hij zich
van de bermen meester maakt,
wordt de overige begroeiing
teruggedrongen.
Het kruid verbreidt zich goed
aan onze (onverharde) wegen.
Dit is een tweede mogelijke
etymologische betekenis. De
oorsprong van het woord ligt
wellicht in de Germaanse tijd.
De Elswoutslaan tn 1880
M.0. Boerman, E. Aartse: 10 jaar botanische inventarisatie in de
waterleidingduinen, 1980.
28
