DE PADDENTREK
Gedurende enkele weken per jaar vindt op verscheidene plekken in ons land de
paddentrek plaats. Deze trek komt ook voor in onze gemeente, bijvoorbeeld in de
omgeving van de Brouwerskolkwegde duinen en de Hoge- Midden- en Lage Duin en
Daalseweg
Gedurende de koude verschuilt de pad zich in de grond, onder bladeren en in
holletjes in de duinen. Bij een minimumtemperatuur van acht graden en liefst
tijdens of na de eerste voorjaarsbui verlaat de pad na het invallen van de duis
ternis de winterverblijfplaatsDe nachtelijke wandelaar zal eerst nog argeloos
de zwarte hoopjes op wegen en paden omzeilen, maar poetst hij de bril schoon en
zakt hij door de knieën dan ontwaart hij een uniek natuurgebeuren. Grote dikke
padden, vaak nog met zanderige en met bladeren beplakte rug, wandelen naar het
dichtstbijzijnde water, soms enkele honderden meters van het vertrekpunt ver
wij derd.
Tijdens deze wandeling wordt er "geblafd", dat wil zeggen maakt de pad een zacht
piepgeluid. Zo wordt een partner gelokt. De tocht naar het water heeft tot doel
dat de eieren in de buik van de vrouwtjespad worden bevrucht. De eieren worden
als zogenaamde eiersnoeren in het water afgezet. De bevruchting onderweg is
weggelegd voor de mannetjespad, die gelokt door het geblaf de rug van de vrouw
tjespad beklimt. Vervolgens hobbelt hij op de rug mee naar het water, de ogen
gelukzalig half geloken, de blik op oneindig.
De paringsdrift kan zeer hoog oplopen. Een driehoeksverhouding, twee mannetjes
padden op de rug van een vrouwtje is niet ondenkbaar. De vrouwtjespad kan vervol
gens geen poot meer verzetten.
Het hele gebeuren vindt plaats binnen drie a vier weken.
De eiersnoeren worden in het water afgezet in een cirkel, met de stand van de
zon mee. De zon kan op haar beurt door het verwarmen van de snoeren de eieren
doen uitkomen. De pasgeboren padden kruipen in de maanden juni en juli aan land.
Het bijzondere aan hun tocht naar hun verblijfplaats op het land is dat zij precies
dezelfde weg lopen, maar dan in omgekeerde richting, als hun ouders in het voor
jaar hebben gedaan.
Bebouwing, aanleg van paden en wegen hebben er voor gezorgd dat de pad tijdens
de trek blootstaat aan grote gevaren. Jaarlijks vinden grote slachtingen onder
de padden plaats, verminkt, platgereden onder autowielen. De dood van een
vrouwtjespad betekent ook het verlies van zo'n 3000 eieren. De pad heeft geen
enkel verweer tegen deze gevaren. Ondanks grote veranderingen in zijn natuurlijke
leefmilieu blijft hij trekken. Zo zal hij on een gegeven moment zijn trek met de
dood moeten bekopen.
De doodgereden pad maakt od de jachtige mens net zo weinig indruk als de vele
platte hopen veren die in het voorjaar onze wegen "ontsieren". Want ook vele
vogels verliezen in het voorjaar in hun verliefdheid eerst figuurlijk, maar
tijdens het zoeken naar voedsel langs autowegen ook letterlijk hun kop.
Voor het tweede opeenvolgende jaar heeft het College van Burgemeester en Wet
houders van onze gemeente bewoners toegestemd de paddentrek on de Lage Duin en
Daalseweg te beschermen door het afsluiten van de weg.
Bewoners ervaren dit samenspel met de gemeente om een uniek natuurgebeuren veilig
te stellen als zeer positief.
Want wordt het niet tijd dat waar mogelijk niet het dier zich aan de mens, maar
de mens zich aan het (overgebleven) dier aanpast?
Carla Verwoerd
30
