DE TEGELTABLEAUX VAN KAREOL
Inleiding
Wethouder P.J. van der Ham:
Van 23 oktober tot en met 7 november jl. werden de Kareol'-tegeltableaux in het
Gemeentehuis van Bloemendaal tentoongesteld.
Biq de opening al bleek er van de kant van de inwoners van Bloemendaal (en ver
daarbuiten) een overweldigende belangstelling te bestaan voor dit stukje Aerden-
houtse historieEen belangstelling, die ook bleek uit het zeer hoge bezoekers
aantal gedurende de veertien dagen dat de tentoonstelling geopend was.
De verschillende tableaux zijn inmiddels terug naar de diverse eigenaren, het
Tegelmuseum in Otterlo, de Princessehof in Leeuwarden, het Historisch Museum
Zuid-Kennemerland i.o. en de huidige bezitters van het landgoed 'Kareol'De
Gemeente Bloemendaal houdt vijf tableaux in eigen bezit. Het ligt in de bedoeling
deze een permanente plaats in het Gemeentehuis te geven. Een goed idee, dachten
wijbereikbaar voor iedereen en -gezien hun kwetsbaarheid na de (voortreffelijk
uitgevoerde) restauratie - veiliger dan ergens buiten
Bij de opening van de tentoonstelling hield wethouder van der Ham een boeiende
verhandeling over cultuurbeleid en monumentenzorg, waarvan wij menen, dat het de
moeite waard is dat veel méér mensen dan alleen diegenen die aanwezig waren bij
de opening, er kennis van nemen. Vandaar dat u dit stuk in zijn geheel in ons
blad afgedrukt vindt.
Ook het korte overzicht dat als begeleidingbij de tentoonstelling diende,
waarin gegevens over de ontwerper/maker van de Kareol'-tegelsprof. Max Lauger,
lijkt ons zoveel wetenswaardigs te bevatten, dat wij het hier laten volgen.
'Wij hopen, dat de "les van 'Kareol'" ertoe zal bijdragen, dat Bloemendaal spoedig
zal kunnen beschikken over een eigen duidelijke monumentenverordening en een
"uitgekiende"verantwoorde monumentenlijst'. We zijn al een heel eind op weg
hiermee en hopelijk worden de voorstellen straks gesteund door de ganse gemeente
raad'.
"Als 'Kareol' niet was gesloopt, hadden wij nu geen opening gehad van de tentoon
stelling van de tegeltableaux. Deze op zich juiste constatering kan leiden tot
vier geheel verschillende reacties:
1. Het is een schande, dat 'Kareol' gesloopt werd. Had dat niet voorkomen kunnen
worden? Feitelijk is deze opening een soort rouwdienst, waarbij de nabestaan
den verenigd zijn rondom een aantal relikwieën, de tegels.
2. 'Kareol' heeft haar tijd gehad, jammer of niet.
Laten we blij zijn, dat de tegels gered zijn. Alles heeft zijn prijs. Ook
monumenten. En als je dan maar een stukje terugvindt in een museum, blijft het
cultuurbesef levend.
3. Aardig, zo'n opening; mooie tegels, maar hoeveel geld heeft het allemaal
gekost?
4. Goed, dat 'Kareol' is afgebroken, want je moet er niet aan denken dat het
onderhoud financieel door ons opgebracht had moeten worden.
Ik zou u kunnen uitnodigen om mee te werken aan een enquête naar de waarde van
'Kareol' en u kunnen vragen om bij ëén of meer van deze reacties een kruisje te
zetten. Ik doe dit niet, omdat ik denk, dat de hier aanwezigen te select zijn om
een a-selecte steekproef mogelijk te maken. En mijn vakgenoten, sociologen,
zouden terecht kunnen opmerken, dat je op deze manier een erg vertekend beeld
krijgt van de wijze waarop de Bloemendaler aankijkt tegen 'Kareol', het monumen
tenbeleid en de vraag waarom je actief moet zijn om oude, zeg historische, dingen
uit je gemeente te bewaren.
5
