enige keren per week kwam schaken bij Jacob.
Sedert circa 1850 was het landgoed Woestduin eigendom geworden
van Mr Henri Samuel van Wickevoort Crommelin, geboren in Amsterdam
op 30 September 1804. Hij huwde in Haarlem op 15 Mei 1830 met
Jkvr. Elisabeth Cornelia Amalia Barnaart (1809-1890).
Van Wickevoort Crommelin overleed 'op 26 Februari 1874 op Woest
duin en zijn weduwe verkocht in hetzelfde jaar het landgoed aan
Jhr Volkert Barnaart voor f.71.000.
In de transportacte wordt als grootte van het landgoed vermeld
48 bunders. Op de Z.0. hoek van Vinkenduin plaatsten Barnaart en
Mr H.S. van Lennep van Leyduin op de grens van hun bezit een grens
steen gemerkt: B VL.
In 1885 werd het landgoed eigendom van de Haarlemse archivaris
Mr A.J. Enschede. Twee jaar bewoonde hij Woestduin en na hem Jhr
Willem Hartsen, die het goed zes jaar bewoonde.
In 1901 werd het landgoed eigendom van de "Hotel- en Terrein-
maatschappij "WOESTDUIN"", onder directie van Mr Jac. van Stolk.
Het landgoed werd nu een centrum voor de paardensport. De Haarlemse
tuinarchitect L. Springer kreeg de opdracht de aanleg van wegen en
een renbaan te verzorgen. Het grote witte huis werd Hotel en voor
de directeur werd een nieuw huis gebouwd bij de renbaan.
Vooral door zijn fraaie ligging genoot Woestduin een grote faam
als renbaan. De nabijgelegen spoorweghalte voerde 's Zondags vele
nieuwsgierigen en vooral paardenliefhebbers, maar ook vele gokkers
naar deze renbaan.
Het bij paardenrennen behorende gokken werd hier dan ook druk uit
geoefend. In de loop der jaren nam dit grote vormen aan, er kwamen
Huize Woestduin omstreeks 1900
10
