9
hoedanigheden van zijn vak. Pittig maar kittelorig als hem iets
niet zinde, kon hij opspringen als een bot op een Huizer kruiwagen.
Toch zou de oude toestand nog voortduren tot na de dood van de
Heer Borski II. Als na 1881 diens zoon Willem Borski III eigenaar
is geworden van Elswout en de daarbij behorende verdere bezit
tingen, wordt in overleg met de rentmeester besloten de boerderij
geheel nieuw op te zetten. Dat moest ook wel, want de oude 17de
eeuwse stalgebouwendie veel van de boereninventaris herbergden,
stonden op het punt te worden afgebroken om plaats te maken voor
twee enorme stallen met koetshuizen in de bouworde van het nieuwe
huis Elswout. Ook de ganse parkaanleg zou een wijziging ondergaan.
Voorzieningen zouden worden getroffen, die in de grachten, vijvers
en sloten doorstromend water moesten waarborgen. Dit alles ver
droeg zich uiteraard niet met de aanwezigheid in de directe omge
ving van het huis van rommelige houten stallen en hokken. Als
locatie voor de nieuwe boerderij werd gekozen het duinterrein bij
de toen nog in gebruik zijnde oranjerie, waar tot dan toe in bak
ken ananassen werden gekweekt. Het nieuwe gebouw kreeg het aanzien
van een zuid-ho11andse boerderij, het brede front van het woon
huis naar de Elswoutslaan gekeerd; daarachter de stallingen, het
zuivelhuis, de ruimte voor de karn, die met een groot treerad door
een hond in beweging werd gebracht, het meelhuis enz. In dit
laatste vertrek werd op Zondagen stichtelijk onderwijs gegeven.
Veel adviezen werden gegeven door Mr. Dirk Visser van Hazerswoude.
Hij en zijn echtgenote, wonende op het toen nog Heemsteedse "Wes
terhout", waren zeer bevriend met het echtpaar Borski- van Hoey
Smith. De boerderij werd gebouwd onder architectuur van C. Muysken,
zoon van de burgemeester, tevens notaris, van Hillegom.
De firma Rijnierse te Overveen was met de feitelijke bouw belast.
De Heer Borski die met zijn gezondheid begon te sukkelen en daar
voor soms maanden in de Franse alpen doorbracht, had daar kennis
gemaakt met de producten van het bergvee. Hij wenste daarover ook
op Elswout de beschikking te hebben, vergetend, dat die heerlijke
melk het gevolg was van het kruidenmenu der koeien. Dies werden
in de omgeving van Chamonix twaalf koeien en een stier aangekocht,
die op transport gingen naar Nederland. Ook werden een vijftig
koeiebellen aangeschaft van verschillende toonhoogte. Zij droegen
als ingeslagen merk: een koetje met de letters: M"D, en de
plaatsnaam: Chamonix, waaronder: 2, le Q^6. Vele van die bellen
zijn kort na wereldoorlog II gestolen, nu eens niet door de Duit
sers!
De boerderij, eenmaal voltooid en ingericht, werd geëxploiteerd
als een "modelboerderij". Reinheid en zorgvuldige behandeling van
het vee stonden hoog in het vaandel. De melkknechten bv. deden
hun werk, gestoken in witte pakken, elke dag schoon, en met witte
klompen. Er werd gemolken in emmers van buiten blauw, van binnen
wit geschilderd, en voorzien van dubbele koperen zeven met watten
ertussen. De glimmend geschuurde volle melkbussen, elk voorzien
van een koperen plaatje met de letters: E. W.werden op kleine,
speciaal daartoe vervaardigde handwagentjes van de weiden naar het
zuivelhuis gereden.
Uiteraard ging ook Zondags het werk gewoon door. Een bijzonderheid
was dat er die dag ook gekarnd moest worden. In de aan Van Deven
ter gezonden aanstellingsbrief van 2 Maart 1878 werd dat door de
rentmeester als volgt gemotiveerd: om ook dien dag versche
