DE MUUR
12
Nee, het gaat hier niet over de Chinese Muur, de Beriijnse Muur,
of de Klaagmuur in Jeruzalemmaar over de Muur, waar velen zich
met "Ons Bloemendaal" al jarenlang aan ergeren. De Muur aan de
Duinlustweg, waar de Manege van Brandwijk "huishoudt".
Wij vonden de heer Langeveld uit Overveen bereid iets te vertellen
uit zijn herinneringen. Enkele prachtige foto's illustreren zijn
verhaal. Vergelijk die eens met de afbeeldingen in ons nummer 2
'van juni 1987!
De muur van nu? Een puinhoop!
De muur van toen, een sprookje!
In mijn kinderjaren had ik al veel over de muur gehoord. Via
vriendjes uit Haarlem, die mij vertelden wat voor lekkere vruchten
er allemaal achter de muur te pikken waren: perziken, appels, pe
ren, kersen, aardbeien, vijgen....
In Maart 1919, ik was 15 jaar, kwam ik, o wonder, op de kwekerij
te werken voor f.6,per week (in Haarlem kreeg ik maar f.3,50).
Toen kon ik "de muur" pas zelf goed bekijken. In deze muur waren
grote vierkante holle stenen aangebracht. Op de binnen-*- en bui
tenmuur waren geglazuurde dakpannen gelegd, om de holle steen te
gen bevriezing te beschermen. Tegen de holle stenen was van onder
tot boven een latwerk bevestigd, waartegen om de plm. 5 meter een
perzikboom geplant werd (een z.g. leiboom), die door het "uitbin-
den" ieder jaar verder uitgroeide.
Bij de eerste zonnige dagen in maart zag men deze vruchtbomen knop
pen krijgen. Als de knoppen opensprongen, zette men er stokken met
rietmatten voor, die overdag opengeslagen werden gehouden, doch
des nachts voor de vrieskou weer werden gesloten. Wanneer er zich
teveel vruchten vertoonden, werd er selectie toegepast, zodat de
resterende vruchten 10 tot 15 cm. ruimte kregen om zich te ont-
wi kke1 en
De rietmatten werden dan weggenomen, het hout werd nat ingesnoeid.
Eind juli, begin augustus waren de vruchten rijp. Het plukken
moest heel voorzichtig gebeuren, in één handomdraai. Voorzichtig,
ja, want ieder kneepje kon een donkere plek veroorzaken!
Dan werd het fruit, zoals alle groente en vruchten onder de fami
lieleden van de Erven van der Vliet verdeeld. Van de tijd dat ik -
altijd met plezier - op de kwekerij werkte, zou ik ook nog mooie
verhalen kunnen vertellen!
Bekijk de foto's maar. Wat een schoonheid. Het ronde poortje is
de doorgang van de tuinbaas, die aan de overkant, bij de ingang
van wat nu de weg naar het Cios is, woonde.
De muur met perzikbloesems.
Over de puinhopen ervan staart ons nu mistroostig een kameel aan!
- o -