hoes, aan de bussen hangend de litermaat om de gewenste hoeveelheid
melk mee af te meten. In laden, de boter, waarbij margarine en
roomboter niet in eenzelfde lade mochten worden vervoerd. Wanneer
de bussen op de wagen leeg waren, werd er opnieuw
"getankt" op de melkinrichting. Vooral op zaterdag werden er heel
wat ritjes gemaakt, want dan kregen de klanten de melkboer twee
maal aan de deur, waarbij dan in de tweede ronde grote hoeveelheden
room, 's morgens besteld, werden afgeleverd.
Op die zaterdagen at het personeel tussen de ronden in de wijk
door, op de melkerijMevrouw Warmerdam liet een van haar kinderen
bij de bakker vers witbrood halen. Dit werd dan, nog warm, in de
lengte doorgesneden, met boter besmeerd en met suiker bestrooid.
Gezeten aan de grote tafel werd er door alle aanwezigen gezamenlijk
gegeten, waarbij grote hoeveelheden warme thee gedronken werd.
Koeleman kende zijn wijk door en door en was op de hoogte van de
omstandigheden van vele van zijn klanten. Waar dat nodig was bood,
hij zijn diensten aan. Wanneer iemand een dienstbode zocht, omdat
de vorige wegens huwelijk vertrok, dan bemiddelde Koeleman en zo
vond een reeks meisjes uit Vogelenzang via hem een goede betrekking
in Aerdenhout. Maar ook op andere wijze maakte hij zich onmisbaar.
Bij ijzel of sneeuwval gaf hij een "lift" aan oudere buurtbewoners,
wanneer die naar de tramhalte bij de Viersprong moesten, of later,
naar het station Heemstede-AerdenhoutGezeten op de bok, naast
Koeleman kwam men veilig daar waar men wezen wilde en een half
uurtje eerder of later klaar met de dagtaak was nooit een punt van
belang
In de herinnering van de heer Koeleman nemen de oorlogsjaren een
belangrijke plaats in. Vooral de laatste oorlogsjaren waren eigen
lijk een voortdurend gevecht tegen de bezetters, waarbij Koeleman
opkwam voor de belangen van zijn mensen uit het Rijnegomkwartier
Hij wist waar zieken waren, waar de gezinnen met jonge kinderen
woonden, waar een pasgeboren baby was of waar de vrouw een kind
verwachtte. En altijd weer zag hij kans daar, waar het nodig was
iets extra's te brengen. Geen wonder dat vele bewoners van het
Rijnegomkwartier hun melkboer op handen droegen!
Verschillende malen zag hij kans met zijn kar met melkbussen langs
de patrouillerende Duitsers te komen, die op het laatst alles
vorderden.
Zelfs zijn fiets heeft de heer Koeleman gedurende de hele oorlog
weten te behouden. Daarvoor was het dikwijls nodig, na een waar
schuwing van vrienden de ronde door de wijk te onderbreken en naar
de melkerij terug te gaan. De fietsen werden over de hoge schutting
op het terrein van Bos- en Landzicht gegooid, waar dan weer een
vriendelijke hand was die ze in veiligheid bracht.
En er was nog al eens een inval bij de melkinrichting! Vandaaruit
werd gedurende lange tijd een illegale krant verspreid, later zelfs
enige maanden lang op de zolder gedrukt! Altijd weer zag men kans
op tijd alle aanwezige verboden zaken te laten verdwijnen, eenmaal
was het zelfs nodig de aanwezige illegale blaadjes te laten ver
dwijnen in een van de nog halfvolle melktanks.
Na de oorlog heeft de melkinrichting nog een kleine vijftien jaar
voortbestaan. Aan het eind van de vijftiger jaren moest de heer
Warmerdam wegens ziekte de zaak sluiten, in een periode dat vele
kleinere melkinrichtingen ophielden te bestaan. De boerderij en de
melkerij werden verkocht, er werd mee gespeculeerd maar alle plan
nen liepen op niets uit. Na een aantal jaren van leegstand volgde
afbraak, waardoor een markant complex gebouwen met een voor Aerden
hout historisch interessante geschiedenis verdween.
6
