KOPZORGEN VOOR DE GEMEENTE
(de nooit uitgevoerde bouwplannen voor Bloemendaal aan Zee
1933-1938
Onlangs werd besloten van de bouw van woningen, appartementen
en vakantiebungalows op de strandvlakte bij de Zuidpier van
IJmuiden af te zien. In nieuwe plannen voor dit gebied tracht
men nu meer aandacht te geven aan natuurontwikkeling en open
luchtrecreatie. Het blijft voor Nederlanders natuurlijk moei
lijk om de na de verlenging van de pier in de jaren '60 optre
dende verbreding van het strand en de spontane duinvorming hun
gang te laten gaan. Deze natuurlijke ontwikkelingen waren
tenslotte mede de oorzaak dat men vorig jaar gedwongen was het
steeds smaller geworden strand bij Bloemendaal aan Zee op te
hogen
De bebouwingsplannen voor de strandvlakte bij IJmuiden waren
niet de eerste die de dagelijkse druk van bewoning, verkeer en
industrie in het kwetsbare duingebied zouden hebben opgevoerd.
In de jaren '60 en '70 bestonden er plannen voor een "voor
haven" voor Amsterdam, dicht grenzend aan de Bloemendaalse
duinen. Nog veel eerder, in de jaren '30, ontwierp de gemeente
Bloemendaal zelf plannen die in eerste opzet zo omvangrijk
waren dat, indien ze ooit ten uitvoer waren gebracht, er maar
weinig van de Kennemerduinen zou zijn overgebleven.
In het plan dat in september 1933 door de Vaste Commissie
voor Uitbreidingsplannen van de provincie Noord-Holland werd
behandeld, had men een derde deel van het duingebied in de
gemeente Bloemendaal willen bestemmen voor bebouwing en wegen.
Naar aanleiding van het advies van deze commissie, die het
Bloemendaalse duingebied als een belangrijke schakel zag in de
gehele duinstreek langs de Noordzee-kust"en meer in het
bijzonder van het duingebied bewesten Haarlem, dat tezamen met
de daarachter gelegen tot het binnenduingebied behoorende
bosschen en weilanden nog grootendeels als één groot, samen
hangend geheel is bewaard geblevea" werd besloten de bouw
plannen langs de gehele Zeeweg en oostkant van de duinen te
laten varen. Men wilde geen situatie laten ontstaan zoals aan
de Belgische kust met zijn lintbebouwing, "immers het duin
gebied verdraagt bebouwing slecht: zoo grootsch als de indruk
van een ongerept duinlandschap is, zoo klein van schaal wordt
het, zoodra er bebouwing in verrijst". Daarnaast vond men een
tweede badplaats zo dicht bij Zandvoort eveneens minder ge
wenst
De gemeente Bloemendaal was tot haar plannen gekomen door de
situatie aan de Kop van de Zeeweg (en wellicht ook, al vindt
men dit niet in de bewaarde stukken, in een poging compensatie
te vinden voor het in 1927 door Haarlem geannexeerde deel aan
de oostkant van BloemendaalDe aanleg van de Zeeweg werd wel
gezien als een "democratisering" van de natuurbeleving in het
duingebied dat nog grotendeels in privé-bezit was en "waar men
anders nooit wat van te zien krijgt". Het gevolg was dat op
zomerdagen duizende fietsers zich op weg begaven naar het
strand. Het Bloemendaals Weekblad schreef dan ook dat het
tragi-komisch om te zien was hoe men zich door Bloemendaal
haastte om in Zandvoort te komen, waar men alles vond "wat
tot hedendaagsch strandleven hoort. In 1915 droomden wij van
een Bloemendaal-aan-ZeeNa twintig jaar hebben we het nog
10
