'HerestaSlen' B«sm®r8bes4sr»dl Wat zal er nu met Meer en Berg gebeuren? In de loop van 150 jaar is het terrein weliswaar vrij intensief bebouwd, maar dankzij de zorg van de opvolgende beheerders, waaronder Springer en in de jaren '50, 60'en '70 van onze eeuw A. jonker, is er nog veel van de oude luister over. Speciaal de heer Jonker heeft zorggedragen voor ver jonging van het bomenbestand, dat daardoor zeer vitaal is. Opbrengst In het overvolle westen richten zich natuurlijk begerige blikken op een vrijkomend terrein van deze oppervlakte en kwaliteit. Ook Ons Bloemendaal bekeek Meer en Berg met het oog op de toekomst. Bij het vrijkomen der terreinen wil de provincie hiervoor een zo hoog mogelijk opbrengst krijgen. Aan de andere kant hebben de zorgverzekeraars ook veel in de gebouwen geïnvesteerd en de verhuizing van de patiënten naar Amsterdam kost (veel) geld. Een deel van de opbrengst van het onroerend goed moet die nen om de verhuizing naar Amsterdam te financieren. Dit alles moet mogelijk gemaakt worden door 'ontwikkeling' van Meer en Berg. Ontwikkeling Bij dit woord slaat menigeen de schrik om het hart. Toch hoeft ontwikkeling niet altijd tot een negatief resultaat te leiden. Denk maar aan de ontwikkeling van het Park Duin en Daal, het Kinheimpark, de Braziliëbuurt in Overveen op de terreinen van blekerij van Gehrels en de Aerdenhoutse villabuurten. Van recente tijd zijn er de nieuwbouw in Vogelenzang-oost en een aantal van de kleinschalige pro jecten van Corbaspen. Raspact Maar als er ontwikkeld wordt moet dit volgens Ons Bloemendaal wel gebeuren met respect. De geschiedenis van een terrein moet zoveel mogelijk zichtbaar blijven opdat we als burgers een relatie blijven houden met het verleden. Zochers hoofdgebouw is van schitterende verhouding, maar volstrekt niet meer geschikt voor het doel waarvoor het gebouwd werd. Maar het heeft wel een geschiedenis te vertellen, waar we in dit geval zelfs trots op mogen zijn. De schoonheid van het gebouw en zijn verhaal dat het te vertellen heeft zijn twee argumenten die dunkt ons al vol doende zijn om naarstig te zoeken naar een nieuwe (woon)bestemming van het gebouw. Toekomst Op het ogenblik verkeren de plannen voor de toekomst nog in het informeel ambtelijke stadium. Straks moet de politiek, met name het gemeentebestuur van Bloemendaal, zich ermee gaan bezighouden. Van Zochers hoofdgebouw schijnt alleen de voorgevel op de rijksmonumentenlijst te staan. Wij weten dat het gebouw in slechte staat verkeert, maar wij weten ook dat de hele bouwmassa de geschiede nis vertelt van 150 jaar verpleging van psychiatrische patiënten. Ons Bloemendaal dringt er op aan en wil er ook graag toe bijdragen, dat gebouw en terreinen met respect voor schoonheid en historie ervan voor de 21 e eeuw ontwik keld worden. H. vW-DS Onder 'herestallen' verstaat uien de verblijven voor 'luxe' paarden die men gebruikte om te berijden of om rijtuigen aan te spannen. Herenstallen dus» en geen stallen waarin werk paarden ondergebracht werden» want ook in de paardenwereld kende men het verschil in rang en stand. Al moesten rij-, jacht- en koetspaarden soms ook zwoe gend hun haver verdienen, zij waren 'luxe paarden' en werden volgens de belastingambtenaren 'paarden van weelde' genoemd. Al die andere - van stalhouders, nering doenden, boeren, van de omnibus- en tramondernemin gen - waren maar gewone werk - of gebruikspaarden. Herenhuizen Herenstallen vond men niet alleen op de buitenplaatsen maar ook in de steden in de naaste omgeving van de herenhuizen. In Amsterdam kan men als men goed rond kijkt zulke voormalige stallen, behorende bij de grachten huizen, nog ontdekken in de straten die evenwijdig aan de grachtengordels tussen twee grachten gelegen zijn. In klei nere steden vond men ze ook in de buurt van de grote herenhuizen. In Haarlem bijvoorbeeld in de Rozenstraat ten behoeve van de bewoners van het Kenaupark. Bij som mige alleenstaande villa's met wat ruimte om zich heen waren stal en koetshuis aangebouwd. Ook daar kan men 6 Ons Bloemendaal, 16e jaargang, nummer 2, zomer 1992

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Ons Bloemendaal | 1992 | | pagina 7