Tweede ontwerp
Op verzoek maakte Van der Steur een tweede ontwerp,
waarin de schooi verviel en plaatsmaakte voor een H.B.S.
en tevens een café-restaurant werd opgenomen, dat een
geheel nieuw element in het plan vormde. De verkeersop-
lossing van de kruising der beide hoofdwegen vond Van
der Steur in de vorm van een caroussel. De ligging van de
Zeeweg en de dwars daarop liggende noord-zuid hoofd
weg met de afbuiging daarvan, de oriëntering van het
raadhuisplein in verband met de voormalige schietbanen,
het nieuwe station en de koppeling van het raadhuiscom
plex aan de aangrenzende villabebouwing waren in het
nieuwe ontwerp, met enkele wijzigingen, gehandhaafd.
Dit tweede ontwerp, dat als een variant op het eerste pro
ject kan worden beschouwd, ging uit van de gedachte om
de gebouwen niet rondom de Zeeweg te groeperen, maar
aan een afzijdig gelegen plein. Het gebouwencomplex had
een landelijk, zo niet schilderachtig karakter, en paste zeer
goed in de omgeving.
In dit eindontwerp was duidelijk te zien dat Van der Steur
had getracht het zeer grote plein geheel te ombouwen.
Het meest opvallende aan het ontwerp was de toren.
Alhoewel het ontwerp de meest landelijke van alle inge
diende ontwerpen was en in dat opzicht goed aan de
gegeven opdracht beantwoordde, was de commissie over
de uitwerking van het totale ontwerp minder lovend. Een
ander bezwaar was dat de vorm van de bebouwing en de
hoofdaanleg van de verkeerswegen niet in voldoende har
monie met het plein waren.
raadhuis was niet geheel wat de commissie zich daarvan
had voorgesteld. De aangetoonde gebreken werden in een
tweede ontwerp grotendeels opgelost. Dit ontwerp was
beter en weldoordachter gecomponeerd dan de eerdere
versie. Toch resteerden er op diverse onderdelen van de
gebouwen in het ontwerp nog bezwaren van esthetische
lllllllil
IflIloPlIj
TI
't
b-.//Jy
as—-s-.
'TT
PSk "i
- is;»®
isü BHHBnFé'Éilrlfrp..-'
J. P. L. Hendriks motto Om den Brink.
en bouwkundige aard. De bouwcommissie ging niet over
een nacht ijs, dat was duidelijk.
Harmonisch
Een ontwerp dat qua architectuur zeer sterk was, betrof
het ontwerp van architect J.P.L. Hendriks, ingezonden
onder het motto Om den Brink. De ontworpen gebouwen
waren zowel onderling als afzonderlijk zeer harmonisch.
Maar tegelijkertijd rees de vraag of dit ambitieuze plan
wel in het duinlandschap paste.
Villa's
Een tweede belangrijk ontwerp was dat van C.J. Blaauw
(motto Quint). Opvallend was de wijze waarop deze
architect een oplossing vond voor de kruising van de weg
Noord-Zuid met de Zeeweg. Daarbij werden de gebou
wen bovendien zodanig geplaatst dat men van elke weg
die op het plein uitkwam een interessante doorkijk had op
één van de gebouwen. Met de plaatsing van het raadhuis
en de Hogere Burgerschool ten noorden van de Zeeweg
en de groepering van de gebouwen aan de andere zijde,
evenals met de plaatsing van het café-restaurant in het
knikpunt van de Zeeweg was de Commissie het geheel
eens. Overigens betrof dit café-restaurant een buiten de
opdracht begrepen gebouw, evenals een winkelgalerij. De
totstandkoming van deze gebouwen was voor de commis
sie vooralsnog een open vraag. De villabebouwing aan de
zuidzijde van de Zeeweg werd door de commissie zeer
geapprecieerd. Interessant aan dit aspect van het ontwerp
was dat deze villa's een volkomen aanvaardbare aanslui
ting aan het Park Kweekduin gaven. Het ontwerp van het
Bescheiden
Een ontwerp dat eigenlijk al bij voorbaat gedoemd was te
mislukken was dat van ir. A. Boeken (motto Aria). Anders
dan de andere architecten gaf deze in zijn toelichting bij
zijn schetsplannen te kennen dat naar zijn mening een
centrum ter plaatse niet thuis behoorde. Men zou zich
vervolgens kunnen afvragen waarom hij dan aan deze
prijsvraag meedeed, want het kon natuurlijk niet uitblij
ven of dit negatieve uitgangspunt moest op de één of
andere manier in zijn ontwerp tot uiting komen. En
inderdaad, wanneer men het geheel van zijn uitbreidings
plan in beschouwing neemt, valt op dat de gebouwen in
het ontwerp zodanig zijn geplaatst dat zij in vergelijking
met de omgeving een bescheiden plaats innemen zodat de
natuur een nadrukkelijk element inneemt. En de gemeente
Bloemendaal wilde nu juist een raadhuis dat imponeerde
en nadrukkelijk in het totaalontwerp aanwezig zou zijn.
Ook het ontwerp van H.W. van Kempen, ingediend onder
het motto de Watertoren, viel door de eenvoudige lage
12
Ons Bloemendaal, 17e jaargang, nummer 2, zomer 1993
