Ontwikkeling
De eerste jaren lag de nadruk op het trainen van praktische
vaardigheden, vanuit de gedachte dat als je goed voor
jezelf kunt zorgen, je het in het leven wel zou redden.
Allengs kreeg echter ook de emotionele ontwikkeling van
de jongeren meer aandacht in de begeleiding. De jongeren
komen meestal uit een situatie waar de ouders gescheiden
zijn en de relatie tussen jongere en ouder (en nieuwe
partner) dermate verstoord is, dat het wonen onder één
dak steeds problematischer wordt.
Behalve het begeleiden op praktisch en emotioneel gebied
is er ook steeds meer aandacht voor contactherstel met de
ouders en worden de ouders hierin ook meer betrokken.
Om de veiligheid van de bewoners zoveel mogelijk te
waarborgen is destijds gekozen voor een 24-uurs begelei
ding, dat wil zeggen dat 's nachts ook altijd één van de
medewerk(st)ers in het pand aanwezig is.
Bovendien wordt de zogeheten 'bei-etage' door een echt
paar bewoond, waardoor de continuïteit zoveel mogelijk
gewaarborgd is. Aan deze situatie komt echter in de loop
van het jaar een eind. De 24-uursbezetting blijft voortbe
staan de bel-etage dient echter ook ter beschikking te
komen voor de huisvesting van jongeren.
Veranderende tijden vragen steeds weer om bezinning en,
waar nodig, vernieuwing. Jeugdhulpverlening zal, ook in
de toekomst, steeds noodzakelijk blijven.
A. Lagendijk, mentor KTC
De laatste 25 jaar
Sinds 1969 is het pand in gebruik door de Stichting
Gereformeerd of Burgerweeshuis te Haarlem. Deze stich
ting viert dit jaar haar 600-jarig bestaan. Tot eind
1979 werd het huis bewoond door ongeveer twintig kin
deren in de leeftijd van drie tot circa 17 jaar, die daar
geplaatst waren door (gezins-)voogdijinstellingen en/of de
Kinderrechter.
In 1980 werden de werkzaamheden voortgezet onder de
naam Stichting Coen Cuserhuis; deze Stichting fuseerde in
1990 met de Martha Stichting voor Jongeren in Haarlem.
Sinds 1 januari 1994 worden de werkzaamheden uitge
voerd onder de naam Stichting Jeugdhulp Kennemerland.
Jeugdhulpverlening
De veranderde maatschappij vroeg ook om een nieuwe
visie op de jeugdhulpverlening. Om jongeren, die veelal
vele jaren in een kindertehuis gewoond hadden, beter te
kunnen begeleiden op hun weg naar zelfstandigheid, wer
den overal in het land KamerTrainingsCentra opgericht.
Ook de Stichting Coen Cuserhuis speelde in op deze ont
wikkeling en in juni 1980 kwamen de eerste jongens, die
daarvoor in aanmerking kwamen, het pand bewonen. Na
enige tijd werden ook meisjes opgenomen.
Eben Haezer (foto uit collectie A. Lagendijk).
18
Ons Bloemendaal, 18e jaargang, nummer 1, voorjaar 1994
