PLUS EN MIN
Plus
Plus
Plus
M i n
Oproep
In het verleden is vaak geklaagd over de verwaarloosde
aanblik die het weiland van Duin en Daal tegenover de
Bloemendaalse schoolvereniging bood. Daarom verheugt
het ons des te meer dat nieuwe eigenaren het weiland niet
alleen hebben geschoond van al het oude roest dat her en
der verspreid lag, maar zelfs een houten hek hebben
geplaatst en de lantaarnpaal donkergroen hebben geverfd.
Een aantal decoratieve paarden en schapen draagt bij tot de
idylle.
Van harte juichen wij het initiatief toe van de provincie
Noord-Holland, die heeft voorgesteld het villapark Duin
en Daal aan te wijzen als beschermd dorpsgezicht. Dit vil
lapark bevat uiteenlopende voorbeelden van de
Nederlandse villa-ontwikkeling tot het einde van de Eerste
Wereldoorlog. Wij menen dat de aanpassing van het
bestemmingsplan die de provincie en nu B&W van
Bloemendaal voorstaan, een deugdelijke bescherming zal
betekenen voor de bijzondere kenmerken van dit gebied.
De Raad van State, afdeling bestuursrechtspraak, heeft bij
uitspraak van 24 maart 1995 het beroep niet-ontvankelijk
verklaard dat de heren A. Buijert en A.K. Muller hadden
ingediend bij de Raad tegen het besluit van B&W van de
Gemeente Bloemendaal alsnog een bouwvergunning te
weigeren voor het Kareolterrein. Het betreft hier het oor
spronkelijke bouwplan, niet het nadien ingediende gewij
zigde plan. Tegen het eerste bouwplan heeft onze stichting
bezwaar gemaakt, het tweede bouwplan achten wij aan
vaardbaar.
De Raad van State heeft de niet-ontvankelijkverklaring uit
gesproken omdat appellanten tegen het besluit van B&W
in bezwaar hadden moeten komen bij de gemeenteraad en
niet in beroep bij de Raad van State. Het betreft een kwes
tie van uitleg van het Overgangsrecht bij de gewijzigde
Woningwet.
Wel heeft de Raad van State ten overvloede uitgesproken
dat de vierde bouwlaag van het ontwerp zich niet onder
scheidt van de overige verdiepingen zodat niet meer
gesproken kan worden van een gedeelte van het dak. Dat
was de vraag waar het beroep bij de Raad van State om
draaide.
Door deze uitspraak lijkt het oude bouwplan definitief van
de baan.
De gemeente Bloemendaal zou zuinig moeten zijn op de
weinige voorbeelden in onze gemeente van de zogenaam
de Amsterdamse School architectuur, de bouwwijze uit de
jaren twintig waarbij op knappe wijze gebruik werd
gemaakt van het zo typisch Nederlandse produkt baksteen.
Het zijn de monumenten van de toekomst waarvoor de
waardering stijgende is.
Daarom betreuren wij het dat de Welstandscommissie de
gemeente heeft geadviseerd toe te staan dat de woning
Oranje Nassaulaan 177 mag worden uitgebreid met een
dakopbouw. Het bouwblok Oranje Nassaulaan 143-183,
een groot stuk straatwand dus, vertoont nu nog een gaaf
gevelbeeld met een prachtige vlakke dakrand met bak
steendetails.
Vlak voor zijn dood zei Ruud Hein tegen mij dat hij
al kopij voor komende nummers van Ons
Bloemendaal had binnengekregen. Noch op zijn
computer, noch tussen zijn papieren hebben wij
hiervan iets kunnen vinden. Mochten er lezers zijn
die hem kopij hebben toegestuurd of gegeven, en
mocht hij ook mensen aan het schrijven hebben
gezet - iets waar hij heel goed in was! - dan zou ik
het zeer op prijs stellen als u contact met mij wilt
opnemen.
Anneke Tjan-Bakker
Redactie
Ons Bloemendaal, 19e jaargang,
nummer 2, zomer 1995
33
