In het weiland van het Huis te Vogelenzang een groep eeuwenoude linden en
Bloemendaal op een heldere, zonnige dag vanuit het noor
den langs het Provinciaal Ziekenhuis, rijd vanuit het oos
ten de Mollaan in, kom langs de Zeeweg of de
Zandvoortselaan vanuit het westen, of vanuit het zuiden
door Vogelenzang, steeds is het weldadig groen voor de
ogen. Of je nu kijkt vanaf een hoge duintop in de
Amsterdamse Waterleidingduinen, het Aerdenhoutse of het
Bloemendaalse Kopje of vanaf de Blauwe Trappen: van de
bomen zie je Bloemendaal niet. En van al die bomen zijn
er talloze van respectabele leeftijd, hoogte of dikte. Er zijn
bijzondere bomen bij en ze staan vaak op plaatsen waar ze
niet gemist kunnen worden. Anderzijds zijn er nog veel
meer jonge en jongere bomen. Tezamen met alle heesters,
struiken en ondergroei in tuinen, openbaar plantsoen en
bos en de vele buitenplaatsen, maken zij Bloemendaal tot
de tuin van Kennemerland. Het is het groene geheel dat
onze gemeente zo bijzonder maakt. Daarom gaat het in dit
artikel niet alleen over individuele bomen, maar ook over
bomen in groepen, lanen, op markante plaatsen en over
jonge bomen die hoop geven voor de toekomst. Verwacht
geen uitputtende inventarisatie, maar kijk mee naar een
aantal mooie plekjes in Ons Bloemendaal en ontdek er
gaandeweg zelf nog veel meer.
Na een paar honderd meter
is links de camping en
rechts een oude boerderij.
Van daar af loopt de weg
door een poort van
beschuttend groen. Rechts
de weilanden en de kerk
van Vogelenzang tussen de
bomen. Het weggetje is
smal en niet voor snelver
keer geschikt. Nog in de
jaren zeventig wilde de
gemeente gebruik maken
van een bijzondere subsi
dieregeling om het te ver
breden en 'verbeteren'. De
groene poort had dan wel
moeten wijken. Gelukkig
een ejp kon Ons Bloemendaal de
bestuurders overtuigen van
de waarde van de Tweede Doodweg zoals hij was en nog
is. Iets verder is links een weiland met op de achtergrond
het monumentale Huis te Vogelenzang en zijn hoog opge-
snoeide linden. Dichtbij in het weiland staan prachtig uit
gegroeide, stokoude linden en een eik. F.W. van Eeden
beschreef ze al anderhalve eeuw geleden toen er ook nog
majestueuze beuken stonden. Door ouderdom, verdroging
en stormen zijn die in de laatste vijfentwintig jaar gesneu
veld. Maar er is hoop voor de toekomst: her en der zie je
jonge beukjes, zorgvuldig door hekjes beschermd. Staan er
langs de Vogelenzangseweg opvallende bomen? Geenszins.
Het zijn voornamelijk vrij jonge eiken en abelen die een
beschuttende wal vormen. Een paar jaar geleden werden
volwassen abelen een gevaar voor het drukke verkeer en
moesten ze worden gekapt. De iepen die er stonden, vie-
Tweede Doodweg
Als u Vogelenzang vanuit Den Haag benadert, rijd dan
eens niet tot aan de Leidsevaart, maar sla links af de
Tweede Doodweg in. Eerst gaat het tussen de bollenvel
den. De boompjes die daar staan hebben het bar moeilijk.
Altijd staan ze in zon en wind. Of die ooit wat worden?
Na de stormen begin jaren zeventig was er van de beuken niet veel over.
De jonge aanplant heeft het nog niet gemakkelijk.
Ons Bloemendaal, 20e jaargang, nummer 2, zomer 1996
7
