Stoopplein Door de bouw van het Kennemer Lyceum, en het Stoop's Bad, eind jaren twintig en de voltooiing van omliggende bebouwing ontstond het Adriaan Stoopplein, later Stooplaan en in 1961 opnieuw Stoopplein geheten. Het gedeelte van het plein gelegen tussen Prins Mauritslaan en Julianalaan heette aanvankelijk Prins Frederiklaan. In 1926 werd dit gedeelte opgenomen in het Stoopplein en ver dween de naam Prins Frederik. Ir. Adriaan Stoop, geduren de veertig jaar de bewoner van De Rijp in Bloemendaal, heeft bijzonder veel voor Bloemendaal en zijn bewoners betekend. Zo had hij onder meer een groot aandeel in de stichting en totstandkoming van de Bloemendaalse School Vereniging (BSV), het Kennemer Lyceum en het Stoop's Bad - vandaar dat hij zich tot op de dag van vandaag tus sen alle Oranjes heeft weten te handhaven! Overigens zouden in de nieuwe wijk die achter Stoop's Bad in aanbouw is Emma, Wilhelmina en Prins Frederik weer een plaats kunnen krijgen. Brazilië Rond 1935 begon men met de bouw van de wijk benoor den de Julianalaan, op de gronden van de al eerderge noemde blekerij van de familie Gehrels. In 1937 zou er een herdenking plaatsvinden van het door Joan Maurits van Nassau Siegen in 1637 gevestigde Hollandse bewind in een deel van Brazilië. De burgemeester van Bloemendaal in die tijd jhr. mr. C.J.A. Den Tex kwam met het voorstel de lanen in de nieuwe wijk namen te geven die herinner den aan deze Hollandse tijd in Brazilië. Zo kwamen het Joan Mauritsplein en de Brazilië-, Recife-, Mauricia-, Pernambuco-, Rio Grande- en Vrijburglaan aan hun namen. In deze nieuwe, groene wijk werden ook de Julianaschool (Openbare Lagere School) en de Wilhelminaschool (Christelijke Lagere School) opgenomen, beide met veel ruimte rondom. Zoveel ruimte dat na de Tweede Wereldoorlog op dezelfde strook grond allebei de scholen een eigen kleuterschool konden laten bouwen. Vijvers In verband met de hoge grondwaterstand in de nieuw aan te leggen wijk werd de grote vijver in het Nagtegaal-plant- soen en de kleinere aan het Joan Mauritsplein gegraven. Dankzij deze verzamelkommen blijven de kelders van de huizen gebouwd in het veen meestentijds (maar lang niet altijd) droog. Dergelijke gegraven vijvers en waterpartijen treffen we overal in de gemeente aan, aan de oostzijde van de Bloemendaalseweg en de verlengden daarvan. Zij die nen alle om de waterhuishouding te regelen. In de jaren dertig, 1933 om precies te zijn, is ook de Willem de Zwijgerlaan aangelegd met de prachtige brede vijverpartij langs de volle lengte van de laan. Aanvankelijk doorlopend kreeg de laan in 1950 een verbinding met de Dompvloedslaan. De aanleg van de Westelijke Randweg in 1962, die tenslotte na zéér veel discussie over de Julianalaan heen werd geleid, ruïneerde in één klap het aanzien van de Willem de Zwijger- en de Waldeck Pyrmontlaan. Nummering De Tweede Wereldoorlog heeft de afbouw van de wijk ten noorden van de Julianalaan opgehouden. Pas in de jaren vijftig werden de meeste lege stukken ingevuld en werden de flatwoningen langs de Dompvloedslaan gebouwd. Iets daarvan is te zien aan de Braziliëlaan en de Vrijburglaan waar de vooroorlogse bebouwing in noordelijke richting een onderbreking vertoont om weer te eindigen met een vooroorlogs blokje huizen. Soms zijn op de braakliggende kavels na de oorlog meer huizen gebouwd dan men van plan was, waardoor met a-nummers moest worden gewerkt. Dat is ook gebeurd met de na-oorlogse huisjes gebouwd langs de Julianalaan, vanaf de Cearalaan in ooste lijke richting. Deze huizen hebben de nummers 1 t/m ld en 3 t/m 3b gekregen, terwijl het in de diepte gelegen 'Eldering-huis' nummer 3c is geworden. Dicht-groeien Duidelijk moge zijn dat in de bijna achter ons liggende eeuw de bebouwing in hoog tempo heeft plaatsgevonden in vergelijking met voorafgaande eeuwen. Veel ruimte om nog verder te groeien is er niet meer. Bovendien dient de vraag zich aan of verder groeien niet dicht-groeien bete kent, met alle verstikkende gevolgen van dien. Het Blekersveld ontstond dankzij een bestemmings plan-wijziging. In de wijk achter Stoop's Bad gaan we flink de hoogte in. Hoe wordt straks de open plek van het Marine Hospitaal door de Haarlemse Hogeschool en de gemeente ingevuld? Soms lijkt stilstand in de ontwikke ling, hoe geleidelijk ook, bijna een zegen! Jet Slagter-Wieringa De afbeeldingen zijn afkomstig uit het Gemeente-archief Bloemendaal. Ons Bloemendaal, 21e jaargang, Lustrumnummer 3, herfst 1997 ii

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Ons Bloemendaal | 1997 | | pagina 11