Interieur van een van de kassen van Duinlust; de
rechte stenen muur omringde de kwekerij Duinlust.
Achter kwekerij Duinlust lag nog een eilandje waar
je met deze kleine pont kon komen door aan het
bovenste touw te trekken. Spannend speelgoed!
lag de vis voor het opscheppen. Eentje heeft de granaat te lang vastgehou
den, da's niet best afgelopen..."
Verhuizing
In mei 1946 kreeg de oudste broer (er was inmiddels een tweede zoon
geboren) tetanus en was binnen drie dagen overleden. Toen werd het te stil
voor moeder Langeveld in het Middenduin. Het gezin verhuisde naar de
Bloemendaalseweg, naar de plaats waar mevrouw Koelemij nog steeds woont
en werkt. Toentertijd was het een kleine kwekerij, die nog in bezit was van
een van de zoons Bijleveld. De rest van de grond was verkocht aan de heer
Smidt Van Gelder. De brandnetels stonden huizenhoog, alles moest opnieuw
worden opgestart door vader Langeveld. Er waren toen nog kalkoenen, en
kippen, fruitbomen en zelfs vijgenbomen. Hout kwam van Elswout. De
vrachtauto, die een keer per week de spullen van Overveen naar Hilversum
vervoerde - daar woonde de familie Bijleveld - zat goed vol.
Genieten
Nog steeds is mevrouw Koelemij-Langeveld graag in het Middenduin te vin
den: "Alles komt qua groei ook weer terug, het zit gewoon in de bodem.
Velden vol kleinbladige vrouwenmantel komen weer op. Koekoeksbloemen,
wilde aardbeien, rode bessen, kamperfoelie, zelfs wilde asperges, het is er
allemaal. Een ding verbaast me een beetje: er gaan steeds meer stemmen op
om de naaldbomen hier weg te halen. Maar waarom? Ze zijn gigantisch
groot, dat geef ik toe, maar ze zijn zo eigen, zo bijzonder. Sinds ik me kan
herinneren staan ze hier al. Is het misschien omdat het groene loof dan niet
meer aan bod komt? Maar ik zie daar toch een grote meidoorn staan en hij
ziet er fris-groen uit. Anderzijds begrijp ik dat je een en ander moet begelei
den. Dan blijft het een prachtig gebied, voor iedereen toegankelijk en lekker
dicht bij huis. Naarmate ik ouder word, ga ik er steeds meer van genieten.
Het is gewoon een waardevol en uniek stukje Nederland."
Mevrouw Dora Koelemij-Langeveld en Joan Jalink-Eisema
Foto's: GAB en privé-bezit van mevrouw Koelemij-Langeveld.
Heeft u ook herinneringen die u graag met ons wilt delen? Wij houden ons van harte aanbevo
len, en willen u graag helpen bij het opschrijven. Ons redactie-adres staat achterin het blad. Bij
voorbaat dank voor uw medewerking!
Erratum
Het zomernummer 1998 vermeldt op blz. 30: 'Dit artikel is eerder ver
schenen in Skript...'. Door deze mededeling op deze pagina te plaatsen is
het onvoldoende duidelijk dat de verwijzing betrekking heeft op de publi-
katie van Marijke Harders ('Zelfgedacht en zelfgedaan, mensen en ideeën
achter de Bloemendaalsche Schoolvereeniging 1901-1913') op blz. 24-
30. Dit willen we bij deze graag even recht zetten.
28 Ons Bloemendaal, 22e jaargang, nummer 3, najaar 1998
