Herinneringen
Ank van Hall-Cannegieter uit Overveen heeft alle brieven bewaard die zij in de Tweede
Wereldoorlog aan haar schoolvriendin heeft geschreven die naar Hoogezand is geëva
cueerd. De oorlog is dan nog in volle gang - de brieven beginnen rond juni 1944 - en
Ank houdt haar vriendin op de hoogte van het (school-)leven in het westen. Hieronder
volgen fragmenten uit de brieven van Ank. Ze woont dan op de Kleverparkweg (nu:
Verspronckweg), zit in de vijfde klas gymnasium van het Kennemer Lyceum (dat dan is
ingekwartierd bij HBS-A op de Raaks) en probeert om samen met haar ouders, haar jon
gere broertje en haar vrienden, zo goed en zo kwaad als dat gaat, 'gewoon' het leven van
een meisje van zeventien te leiden...
Zondag 10 juni 1944
's Morgens paniek. Twee huizen verderop, bij meneer O. zijn de tuinmeubels wegge
haald. Meneer O. hoort 's nachts verdachte geluiden en een blaffende hond. Hij kijkt uit
het raam, ziet Duitser, loopt naar beneden en verrast hem. Duitser schrikt en laat de tafel
vallen. O. vraagt: "Was machen Sie da?" Antwoord: "Ich raube." Pakt tafel weer op en
loopt doodkalm weg. Na drie minuten komt Duitser terug en haalt de stoelen. O. ging
vanmorgen naar Grüne Polizei. Die was er niet. Gaat morgen weer. Ben benieuwd.
Ank van Hall-Cannegieter en haar vriendin
Tineke Inga-van der Kooi anno nu.
11 juni
Zeg, Eef mag weer naar Bentveld. Geweldig hè? Ze verhuizen tegen juli. We gaan alle
maal helpen en mogen bij haar logeren. We kregen onder Homerus een gestencild vel
met maatregelen als er iets gebeurt. O. las het kostelijk voor, we hebben vreselijk gela
chen.
De Duitsers zitten de hele dag met helm op in de loopgraaf in onze tuin (red: de Delft
was toen tankgracht, en in de tuinen erlangs waren loopgraven, waar de soldaten de
wacht hielden). Het zijn jochies van 17, 18 jaar. Vanmiddag werd aan de keukendeur
gerammeld. Ik deed open en daar stond een Duitser: "Gutentag, verzeihen Sie, haben Sie
bitte ein Sageboren", zoiets verstond ik. Ik snapte er niets van en haalde mijn schouders
op. Hij deed als volgt: trok zijn arm heen en weer en zei rrrr. Nog snapte ik niets (bla
mage voor school, 5-gym, het veelgeprezen gym!!!). Mijn moeder snapte onmiddellijk
dat hij een zaag moest hebben. Woensdags weer die Duitser. Hij vroeg om een 'Hobel'.
Had jij geweten wat dat was? Ik natuurlijk niet. Het bleek een schaaf te zijn.
2 3 juni
Zeg, nog een nieuwtje: met september gaan we weer naar Het Kennemer terug. Denderend!
De gemeente Haarlem wil ons niet langer hebben, nu onze eigen school vrij is. Natuurlijk
moet het niet weer bezet worden, want daar heb je grote kans op.
2 5 juni
Je vroeg hoe het verhaal 'Ich raube' afliep. O. en T. zijn naar de Grüne geweest, waar ze
vreselijk werden afgebekt en ze zeiden dat ze wel iets anders te doen hadden dan over
gestolen tuinmeubels te praten. Maar nu zijn de meubels van T. toch weer terug En die van
O. zijn in een verkeerde tuin teruggevonden. Ik zit te schrijven, geïnspireerd door de geur
van vers varkensvlees. Dat krijgen we hier weer eens. Zalig!
26 juni
's Middags na school naar Eef om de tuin op te knappen. Een en al gras. We rukten alles
16
Ons Bloemendaal, 23e jaargang, nummer 1, voorjaar 1999
