Willem werd architect, Suze naaldwerkster en Marius
schilder. Halverwege de jaren negentig, drie jaar na de
dood van hun vader, verhuisde Marius naar Bussum. Daar,
aan de Nieuwe 's-Gravelandseweg, trokken zijn moeder en
Suze bij hem in. Ook Willem kwam naar Bussum en
betrok een eindje verderop een voor zichzelf gebouwde
hut in Van Eedens kolonie Walden. Met Frederik van
Eeden waren de Bauers al jaren bevriend. Voor hem
bouwde Willem een hut en een landhuis, de Lelie, even
eens aan de Nieuwe 's Gravelandseweg.
Bij het aanbreken van de twintigste eeuw waren Willem,
Suze en Marius nog geen van drieën getrouwd. Marius, de
jongste, had maatschappelijk het meeste succes. Zijn passie
voor monumentale architectuur en sprookjesachtige com
posities, nog gevoed door zijn reizen naar het oosten, ver
leende zijn werk een eigen en poëtisch karakter. Hij was
drieëndertig toen hij voor zichzelf, zijn moeder en zijn
zusje een huis met atelier kon laten bouwen. Zijn broer
kreeg de opdracht. Aan een brede grintweg in
Aerdenhout, langs de pas geopende tramlijn naar
Zandvoort, werd een bouwkavel gekocht. Wat trok hen in
Aerdenhout? Het buitenleven, de centrale ligging en de
goede verbindingen? Of misschien ook de nabijheid van
Haarlem, de geboortestad van hun moeder? In de Kleine
Houtstraat, waar zij haar jeugd had doorgebracht, exploi
Stamboel, foto afkomstig uit het typoscript van Mendlik (GAB).
teerde grootvader Verpoorten destijds een schildersbedrijf.
Bouwprojecten
Willem ontwierp een spraakmakende villa. Behalve een
woonkamer en een eetkamer kreeg het huis ook een oos
terse kamer met boogvensters, diepe nissen en een mar
meren pilaar. Boven kwam een groot atelier met etskamer,
een dienstbodekamer en drie slaapkamers. Die van Suze en
haar moeder waren door een tussendeur met elkaar ver
bonden. Stamboel werd op 28 augustus 1901 betrokken.
Zouden ze gedacht hebben er samen oud te worden?
Willem, die inmiddels ernstig met zijn gezondheid tobde
(hij leed aan syfilitische verlammingen en depressies),
bleef in Bussum wonen, maar verlegde zijn activiteiten
goeddeels naar Aerdenhout. Eveneens aan de Tramweg
(die wel de Kalverstraat van Aerdenhout werd genoemd)
naast het huis van zijn broer, bouwde hij de Merel, een
landelijk houten huis met de indeling van een Engelse vil
la. Opdrachtgeefster was Betsy van Hoogstraten, de bemid
delde voormalige geliefde van Frederik van Eeden, die
plotseling haar bekomst had van hem en het utopische
Walden. In de navolgende drie jaar zou in Aerdenhout,
naar ontwerp van Willem Bauer, nog een viertal huizen
verrijzen. Achtereenvolgens waren dat de Zonnehof
24
Ons Bloemendaal, 23e jaargang, nummer 1, voorjaar 1999
