Paard en koe van Boer Uitendaal
Als we in de groep van oud-brandweerlieden weer eens
herinneringen ophalen en iemand vraagt "weten jullie je
nog het paard en de koe van boer Uitendaal te herinne
ren?", dan weet iedereen waar het om gaat.
Allereerst het paard: we kregen op zondagmiddag de alar
mering: 'paard in Caprera'. Bij aankomst constateerden we
dat het oude paard van boer Uitendaal bijna geheel in de
blubber was weggezakt. Alleen hoofd en nek waren nog
zichtbaar. Uit alle macht hebben we gewerkt om het paard
te redden, maar onze pogingen liepen aanvankelijk op
niets uit. Uit de schuur van de boer haalden we tuig en
plaatsten dat met veel moeite om het paard. Maar helaas,
toen we gingen trekken brak het half vergane leer in
tweeën. Toen we daarna probeerden om met brandweer
slangen onder het paard door te komen, mislukte ook dit
jammerlijk. Twee brandweerlieden kregen tot taak het
hoofd van het paard boven de blubber uit te houden,
want het paard zelf had de moed al opgegeven en wilde
zichzelf verdrinken. Uiteindelijk lukte het Gerard van Es
om een geleend tuig onder het paard door te krijgen en
met de kracht van 15 man kon het paard stukje bij beetje
uit de bagger worden getrokken. Na 21/2 uur worstelen
gingen we voldaan naar huis.
Jaren later kregen we 's avonds een alarm: "koe in zwem
bad op de Duinwijckweg".
Bij aankomst bleek er inderdaad een koe rond te lopen in
het zwembad van de familie Van Baak. Het wild geworden
dier wist met veel moeite zijn kop boven water te houden.
Na van de eerste pret bekomen te zijn moesten we iets
verzinnen om dit beest eruit te krijgen. Met veel moeite
wisten we een brandweerslang achter de voorpoten te krij
gen en met mankracht, flink geschreeuw en klappen op de
kont kregen we de voorloper van 'bommetje' op het dro
ge. Doodgemoedereerd, alsof er niets was gebeurd, wan
delde de koe achter de huizen van de Duinwijckweg naar
het land waar zij thuishoorde - het land van boer
Uitendaal. De eigenaar van het zwembad bleef radeloos
achter bij een zwembad dat in deze korte periode omgeto
verd bleek in een gierkelder.
Hotel Zomerzorg
In de nacht van 12 op 13 oktober 1975 woedde de eerste
brand in 'Zomerzorg' aan de Brederodelaan. Van dit 21
kamers tellende hotel stond de zolderverdieping in brand.
Ook kamers op de eerste verdieping werden aangetast.
In dit weekend was het een autoloze zondag: alleen men
sen die een vergunning hadden gekregen, mochten in
noodgevallen met de auto rijden. Uiteraard beschikte de
brandweer over zo'n vergunning. Alle brandweerlieden,
enthousiast dat ze mochten rijden, rukten zelf direct naar
de brand uit - alleen de brandweerwagen ontbrak. Dit
probleem werd overigens, omdat de brandweergarage
dichtbij was, snel opgelost.
Later volgden er nog diverse kleine brandstichtingen, maar
in de nacht van vrijdag op
zaterdag 25 juni 1977
ging een gedeelte van
Zomerzorg in de fik. De
brandweerkorpsen van
Bloemendaal en Overveen
konden de situatie nog
redelijk in bedwang hou
den. Slopers waren al met
de afbraak van dit pand
begonnen, maar de jeugd
had andere plannen en al
in de daaropvolgende
nacht was het goed raak.
Om ongeveer vijf uur in
de ochtend kregen we een
politiemelding: "uitslaande
brand Zomerzorg". Bij
aankomst van de eerste
Toshaba.
26
Ons Bloemendaal, 23e jaargang, nummer 2, zomer 1999
