waarschijnlijk omdat Michael daar meer vrijheid kreeg (zie
de kaart van Hendrik van Zutphen bij het artikel
'Elswout').
Rozentuin
Onder Marselis werd het Huis te Vogelenzang het prach
tigste buiten van de omgeving. Na zijn dood verkochten
zijn erfgenamen op 18 november 1807 het hele bezit voor
ruim 300.000 gulden (huizen, park, het bijbehorende
veenweide- en duingebied tot aan de zeereep toe) aan
Willem Philip Barnaart. De erven Barnaart zijn nog steeds
eigenaar, al hebben zij de laatste eeuw wel gedwongen
verkopen moeten doen aan de Amsterdamse Waterleiding.
De Amsterdamse Waterleidingduinen hebben zich bij deze
aankoop verplicht de zichtas vanuit het huis open te hou
den. De moeder van de huidige Barnaarts heeft ten zuiden
van het huis een formele rozentuin laten aanleggen met
symmetrische rozenbedden en schitterende coulissen van
coniferen.
Onderhoud
Het onderhoud van een buitenplaats wordt allang niet
meer gedekt door de opbrengsten van de houtverkoop.
Sinds 1959 is op het landgoed een camping gevestigd, die
soms in het hoogseizoen zo'n 1.200 mensen herbergt. De
laatste jaren komt de Stichting Particulier bewoonde
Historische Buitenplaatsen (de PHB) de eigenaren te hulp
met professionele mankracht om het zo noodzakelijke
onderhoud te verrichten. Bij de storm van 1972 sneuvel
den enkele monumentale linden bij het grote huis. Binnen
de kraag (het door de boom zelf gevormde opschot dat zo
mooi tot een trommeltje wordt geknipt) van een omge
waaide boom werd een nieuwe aangeplant en van een
andere linde werd een 'spaariing' uit dat opschot de
Zichtas vanaf Huis te Vogelenzang over de vijver in de richting van de
Waterleidingduinen.
opvolger. In de zuidwesthoek van het landgoed zijn helaas
veel iepen ten prooi gevallen aan de gevreesde iepenziekte
die is komen aanzetten vanuit de aangrenzende provincie
Zuid-Holland waar minder strenge regels gelden betreffen
de de iepenziekte-bestrijding. Daar is goed te zien hoe
groot het niveauverschil is met de omliggende bollenvel
den. Deze zijn vroeger afgegraven voor het zand, terwijl
het bos ongestoord is gebleven.
Het landgoed is voor publiek opengesteld. Voorzien van
een kaartje van f 1,- te koop bij de automaat achter het
witte huis, kan iedereen van dit monumentale groen
genieten!
N.B. Om de rust van dit landgoed te waarborgen mag er
niet meer geparkeerd worden dicht bij het witte huis.
Parkeermogelijkheid is er bij de uitspanning 'het
Panneland'.
Mieke Wilmink
Literatuur
- L.H. Albers: Landgoederen van Zuid Kennemerland.
- A. Baeyens en J. Duyve: Lezen in het duin.
- A.A. Hulkenberg en Chr. Schut: Gezichten in Kennemerland.
10
Ons Bloemendaal, 23e jaargang, nummer 3, najaar 1999
