Bloeme
Herinneringen van de heer
Gerrit Bakker
De heer P. Bpkker overleden
In de ouderdom van 59 jaar is plotseling
overleden de heer P. Bakker, opzichter
lste klasse chef der werkplaatsen bij de
dienst van Publieke Werken der gemeente
Bloemendaal.
De heer Bakker kwam in Juli 1920 in
dienst van de gemeente. In die dertig jaar
heeft hij een groot plichtsbesef getoond en
de dienst verliest in hem een uitstekend
ambtenaar.
In de oorlogsjaren heeft de heer Bakker
zich bijzonder geweerd met het onderbren
gen van vele tientallen onderduikers. Bij
het verborgen houden van benzine en olie,
hetgeen door verraad aan het licht kwam,
ls hij in moeilijkheden gekomen. Dit heeft
rribgelijk zijn gezondheid geschokt.
Uit het Haarlemsch Dagblad van 6 december 1951.
De motorpomp en slangenwagen die de beerputten leegden
De heer Gerrit Bakker is de zoon van Pieter Bakker, de eerste smid van de
gemeentelijke instelling Publieke Werken die toen nog op het Kerkplein in
Bloemendaal was gehuisvest. Als klein jongetje zwierf Gerrit door de werk
plaatsen, vol bewondering voor alle voertuigen die daar stonden uitgestald.
Een verhaal over wat er in een 'kleine eeuw' allemaal niet kan veranderen...
Het Kerkplein
Het Kerkplein te Bloemendaal was aanvankelijk de plaats
waar vandaan de instelling Publieke Werken zijn activiteiten
ontwikkelde. In 1903 werd de 'Oude School' op het
Kerkplein 14 verbouwd tot wagenloods en ambtenaarswo
ning. In de stalling stonden de sproeiwagens die de stoffige
zandwegen minder stoffig moesten maken, de motorpomp
en de slangenwagen die de beerputten leegde.
Tot 1920 werd alles door paarden getrokken. Maar toen
kwam de eerste vrachtauto: een voertuig uit de Eerste
Wereldoorlog van het Engelse leger, merk White. Tegelijk
met de auto werd een smid - mijn vader Pieter Bakker - in
dienst genomen; hij had naast het repareren van hang- en
sluitwerk ook verstand van motoren. Hij had gewerkt bij de
firma Honnebier die de smederij achter het hotel 'Vanouds
het Raadhuis' bezat en was een goede bekende van de toenmalige burgemeester Bas Backer,
die zitting had in het Zocher Raadhuis tegenover het hotel. De smid deed klussen in het
raadhuis èn in de burgemeesterswoning 'Elswoutshoek'. Bovendien trouwde hij met het
kindermeisje van de dochters Backer. De smid vestigde zich met zijn vrouw boven de stal
ling.
De White-vrachtauto met zijn massieve rubberbanden, baarde heel wat opzien. De rich
tingaanwijzers, die tegen het plafond van de cabine waren bevestigd, moesten met de hand
worden bediend. In de praktijk betekende dat: voor de bocht stoppen, met beide handen de
zeer stroef schuivende richtingaanwijzer de goede kant op zetten, de bocht nemen, en daar
na weer stoppen om de richtingaanwijzer met beide handen naar binnen te halen.
Het legen van de beerputten gebeurde nu ook gemoto
riseerd; de tank stond los op de vrachtwagen. De motor
pomp en slangenwagen werden echter nog door paar
den getrokken. Een duidelijke overgangssituatie tussen
twee tijdperken!
De ene White-vrachtauto voldeed zo goed dat weldra
nog twee echte wagens werden aangeschaft: twee
Büssings uit het Duitse leger. De massieve banden van
alle vrachtwagens waren dermate onverslijtbaar dat de
onderstellen tot voor kort nog als schaftwagen dienst
deden; er werd gewoon een houten keet op het onder
stel gezet. Een van deze verrijdbare huisjes werd zelfs als
'Directiekeet' ingericht. Toen de gemeente op grote
schaal de wegen aanpakte, kwam het rijdend kantoor
met tekentafel en al goed van pas.
20
Ons Bloemendaal, 23e jaargang, nummer 3, najaar 1999
