Aanvankelijk bereed de smid zelf de White-vrachtauto,
maar hij maakte al snel plaats voor een 'echte'
chauffeur: mijnheer Altena. Das was een Bloemendaler
in hart en nieren die keurig met twee woorden sprak en
bekend stond als 'De Witte' vanwege zijn witte haardos.
Door de komst van de twee Duitse voertuigen waren er
meer chauffeurs nodig. De smid leidde allen in eigen
beheer op, rijbewijzen kwamen pas in de jaren dertig
aan de orde.
In 1928 werd er geld beschikbaar gesteld voor nóg een
vrachtwagen: een tankauto die ook moest kunnen
sproeien, met een ralbezem onder de wagen...
Zandstrooier
In Bloemendaal waren heel wat glooiende wegen te vin- De 'White', de eerste vrachtauto bij Publieke Werken,
den, die steeds meer werden bestraat dan wel geasfal
teerd. Er kwamen ook steeds meer particuliere autobezitters. In de winter was gladheidsbe-
strijding dus noodzakelijk.
Pieter Bakker, de gemeentelijke smid, bedacht graag ontwerpen. De zandstrooier was er
een van. Met dit ontwerp had Bloemendaal niet alleen een landelijke primeur, maar deze
gladheidsbestrijder werd later overal gebruikt. De strooiwagens van nu werken nog steeds
volgens hetzelfde principe!
De zandstrooiers werden achter de vrachtauto's gehangen. Nu nog het zand. Vlakbij het
Kerkplein, in het Wilheminaduin bij de Hoge Duin en Daalseweg (waar nu het
Openluchttheater is) was volop zand, dus probleem opgelost.
Ongelukken bleven niet uit bij de zandwinning. De bovenlaag was bevroren, dus pakte
men het zand dat eronder lag. Zo ontstond een hol, zo groot dat de achterkant van de
vrachtauto erin paste. Op een kwade dag stortte het hol in. Alle bedolven mensen, op een
na, konden met touwen en scheppen worden bevrijd. Maar het gevaar van zandverschui-
vingen werd alleen maar groter. Nu deden er verschillende mensen toen al aan wintersport
en bergbeklimmen en zij kenden een Zwitser die aan lawinebestrijding deed. De man
kwam en behandelde het zand als sneeuw. Hij liep tegen de helling op en prikte in het
zand. Als de boel ging schuiven, wachtte hij tot de rand van de zandlawine tegen zijn
schoenen kwam. Dan pas liet hij zich voorover vallen en kwam met zand en al naar bene
den. De Zwitser zorgde wel dat hij óp het zand bleef, en er niet onder verdween...
IVI a a i a u t o
Nog een ontwerp van Pieter Bakker: de maaiauto. In de
jaren dertig werden er in de gemeente Bloemendaal veel
plantsoenen en later ook sportvelden aangelegd. Die
strekten zich uit van Bloemendaal-noord tot
Vogelenzang en moesten vanzelfsprekend geregeld
gemaaid worden. Met de toenmalige middelen was dat
een geweldige klus, en het moest ook nog eens lopend
worden gedaan. Pieter Bakker heeft daarom aan het
gemeentebestuur gevraagd of hij een meer praktische
oplossing mocht bedenken. Hij kreeg toestemming en
bovendien werd hem een gloednieuwe Austin (klein en
licht) ter beschikking gesteld om zijn zelf bedachte ont
werp uit te voeren. De auto werd gedeeltelijk gesloopt De Duitse Bussing.
Ons Bloemendaal, 23e jaargang, nummer 3, najaar 1999
21
