Een voorstelling in het openluchttheater, circa 1987.
iU.ilhitjb. $t?"
v - <>:&A
1
AAN MEREN
DURGEMEESTER EN WETHOUDERS
DER GEMEENTE &LOEMENCAAL
TER HERDENKING
VAN HET 50 JARIG REGERINGSJUBILEUM
VAN HARE MAJESTEIT DE KONINGIN
HEBBEN 0NCC3SETEKENDEN, ALLEN IN9CZCTENEN DC? «EMEEN7E DLCEMENBAAL,
OB EEC U HI3JBU SEN BKOAS VAN 90000 6ULOEN AAN TE HEDEN.'TENEN CC
DE AAN LES VAN EEN OPENLUCHTTHEATER TE VERWEZENLIJKEN EN EST
DIENSTBAAR TE STELLEN AAN HET «EESTELUK LEVEN IN UWE fiEMEENTE
i/k
FEBRUABi - SQ48
ÖW_j
^4^ <%mu, cr^ê^K
Pr'C
sx/j^r *iï'
4?kiyhl<- M
/x^.
JU. CjLA
Lijst met handtekeningen van de 90 schenkers voor de stichting van het
openluchttheater te Bloemendaal ter gelegenheid van het vijftigjarig rege
ringsjubileum van H.M. Koningin Wilhelmina in 1948.
een uitbreiding tot een capaciteit van 1875 zitplaatsen. De
tribune was gebouwd van beton met eikenhouten zittingen.
De oplopende rijen banken keerden de rug naar de zeezijde,
het noordwesten.
De bezoekers bereikten de zitplaatsen via de achterzijde van
het plateau, waarop het restaurant was gebouwd. Hier kon
men vóór, tijdens de pauze en na de voorstellingen een ver
snapering halen. Voor de bouw en exploitatie
had men toestemming verkregen van de hotel
maatschappij Beccari, die eigenaar was van het
nabijgelegen hotel Duin en Daal en daardoor een
servituut op het omliggende gebied voor het uit
oefenen van horeca-activiteiten had verworven.
Het paviljoen zou per jaar verpacht worden aan
een exploitant en inderdaad stond men al snel in
de rij om een contract te verkrijgen. Zo had
reeds in een zeer vroegtijdig stadium de Amstel
brouwerij zich bereid betoond een pachter voor
het restaurant in het openluchttheater aan te stel
len.
'Klankvijver'
Het speelveld van het theater was een met gras
beplant terrein (red: tegenwoordig kunstgras)
van maar liefst 500 m2. Een kleine weide dus,
waarop zelfs auto's of paarden en wagens ten tonele konden
worden gevoerd. Het toneel werd begrensd door een water-
strook die het speelplateau van de tribunes voor de toe
schouwers scheidde. De totale wateroppervlakte bedroeg
200 m2 en de diepte van de vijver was 70 cm. De vijver zou
uitstekend voor de akoestiek zijn, vandaar dat deze de bena
ming 'klankvijver' kreeg. Volgens de plannen moest de vij
ver voor een romantische sfeer zorgen, met zwanen die
zwommen temidden van waterplanten. Dit alles was op een
hoogte van 16 meter boven NAP en het publiek zat op de
bovenste rij zes meter hoger in de beschutting van de laatste
duinwand, die 25 meter boven NAP uitstak. Om akoestische
redenen was aan één zijde van het speelveld een verhoging
van twee meter opgeworpen, waar op een grasveldje bij het
opvoeren van bijvoorbeeld een opera een orkest kon plaats
nemen. Bij de vijver werd een keldertje voor de souffleur
gebouwd, het souffleurshok, dat tevens fungeerde als werk
plek voor de lichtregisseur. Bijna vijftig lampen, die gemon
teerd waren aan vier ijzeren lichtmasten, beschenen vanaf
de hoogste plaats van de trappen in de tribune het toneel,
zodat de voorstellingen ook na zonsondergang konden
doorgaan. Daarnaast zorgden drie verlichtingsfonteinen in
wit, rood en/of blauw 's avonds voor een feeërieke indruk.
En langs de vierhonderd meter lange slingerpaden, die de
vallei van het openluchttheater omringden, was een verlich
ting met 'paddestoelen' aangebracht.
Beplanting en klimaat
Bij de aanleg van het openluchttheater werd veel aandacht
besteed aan de beplanting van de omgeving. Onder de des
kundige leiding en belangeloze medewerking van de land
schapsarchitect A.P. Smits was gekozen voor een aantal zeld-
30
Ons Bloemendaal, 27e jaargang, nummer 2, zomer 2003
