De Hut
Vogelenzangseweg 166, 2114 BC Vogelenzang, provinciaal
monument
Vroegere landarbeiderswoning uit het eind van
de 18e eeuw (omstreeks 1790) met een bijzon
dere ligging, aan de rand van weilanden omge
ven door hoge bomen. Het gebouw is van het
langhuistype, opgetrokken uit baksteen en wit
gepleisterd met een zwartgeverfde plint langs
de voorzijde. Tegen de zuidoost-hoek van de
gevel is een schuurtje (secreet) aangebracht. In
deze woning woonde vroeger een kippenboer
die met zijn kar langs de mensen ging om
eieren te verkopen. De naam De Hut is ont
leend aan de locatie, vlak achter de boerderij
's Gravenweg in het zogenoemde Huttenbos.
Het huis wordt particulier bewoond en is
eigendom van Landgoed Huis te Vogelenzang.
De Hut.
De Wereldjamboree 1937 te Vogelenzang en de boerderijen
De vijfde Wereldjamboree werd van 3 1 juli tot en met 9 augustus 1937 in Vogelenzang gehouden. Het kampterrein
strekte vanaf de Vogelenzangseweg ter hoogte van Woestduin in het noorden tot haast aan de Margrietenlaan in het zui
den. Het kampterrein behelsde het landgoed Huis te Vogelenzang en landgoed Woestduin. En ook terrein van boerderij
's Gravenweg werd door de eigenaar ter beschikking gesteld.
Dit betekende dus, dat veel Vogelenzangse boerderijen met dit evenement geconfronteerd werden. Men moest ook een.
persoonlijk pasje hebben om over het kampterrein naar de woning te gaan.
In voorjaar en zomer van 1936 waren er al diverse voortrekkers op een kamp bij het Panneland tegenover de boerderij
aan de Vogelenzangse Duinweg 1 bijeen voor het inrichtingen van de kampen. En tijdens de Jamboree lagen de twee
boerderijen aan de Tweede Doodweg, en de derde ter plaatse waar nu de camping is, geheel omringd door kampemen
ten. Tussen de boerderijen Eindhoeve en 's Gravenweg lag een parkeerterrein.
Het later als dank aan de Familie Verdegaal geschonken herdenkingsboek is nog altijd in hun bezit en bevat een platte
grond, waarop alle kampen te zien zijn.
Op de boerderij De Hut in het Huttenbos woonde de familie Barend Mense. Dochter Annie Mostermans-Mense heeft vijf
tig jaar later haar herinneringen als volgt beschreven: "Het was tien dagen lang prachtig weer en alle dagen was er feest.
Wij hadden het voordeel dat wij op het Jamboreeterrein woonden en dus geen entree hoefden te betalen of uren in de rij
hoefden te staan. Wel moest iedereen vanaf tien jaar een pasje met foto bij zich dragen. Ons huis grensde aan de plaats
waar de Amerikanen hun tentenkamp hadden. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat brachten wij tussen en in de tenten
door. Drie avonden kwamen duizenden mensen van heinde en verre om het grote kampvuur, dat in de duinen van
Vogelenzang nabij 'Het Stort' werd aangestoken, bij te wonen. Dat waren avonden van muziek, dansen en toneel. Het
waren voor mij de mooiste herinneringen uit mijn jeugdjaren".
Haar broer Janus, toen nog een jongetje, heeft in die tien dagen een vriendschap voor het leven opgedaan. Na de Jambo
ree heeft hij altijd contact gehouden met de Amerikaanse padvinder Henry Schrader, en de zoon van Janus is naar Henry
vernoemd. Moeder Mense heeft later wel eens tegen een kleindochter verhaald, dat als zij een cent voor elk verstrekt
glaasje water had gevraagd, zij daar rijk van geworden zou zijn.
Ina mostert
22
Ons Bloemendaal, 27e jaargang, nummer 3, herfst 2003
