Duin en Daal (aan de toenmalige Parallelweg, nu Dr. Jac. P.
Thijsselaan. PvdW).
Ik ging regelmatig naar hen toe, voor een boodschap of om
wat fruit te brengen. Op een van die tochtjes raakte ik overi
gens helemaal de kluts kwijt over mezelf. Ik kwam iemand
tegen die zei: 'Ik hoef niet te vragen wie jij bent. Je lijkt
sprekend op je vader.' Even later kwam ik iemand tegen die
vond dat ik sprekend op mijn moeder leek. Ik kwam hele
maal in verwarring thuis en vroeg: 'Wie ben ik nu eigen
lijk?'
De familie Van der Vliet-Borski
Mijn grootvader was getrouwd met Olga van der Vliet, telg
uit het geslacht Borski-Van der Vliet dat een reeks van bui
tenplaatsen bezat in Overveen en Bloemendaal, plus het
gebied van de huidige Kennemerduinen.
Mijn grootmoeder was een energieke vrouw
en wel wat streng. Zij wist wat ze wilde. Ze
heeft elf jaar moeten wachten voor ze van
haar familie toestemming kreeg om te trou
wen met Adolphe Burdet, die niet als goede
partij werd beschouwd. Maar ondanks de
grote fmancieel-economische kloof die zij
moesten overbruggen, hadden zij een heel
goed, liefdevol huwelijk. Ze zijn bijna vijftig
jaar getrouwd geweest. Ik was elf jaar oud
toen mijn grootmoeder overleed.
Mijn overgrootmoeder, mevrouw Anna van
der Vliet geboren Borski, die op Duinlust
woonde, had in haar testament bepaald dat
alle grondbezit onverdeeld moest blijven.
Mijn vader vertelde over de eindeloze verga
deringen in de poort van Elswout,
met rentmeester Vrijland erbij.
En er gebeurde maar niets. Er kon
alleen iets besloten worden als alle
erfgenamen het eens waren. Ze wa
ren er ook niet altijd allemaal, want
sommigen woonden ver weg. Er was
een tak in Noorwegen, een andere
tak op Madeira en nog een tak in
Amerika.
Mijn vader is één van de eersten
geweest die er genoeg van kreeg en
er uit is gestapt. Hij vond het een
onmogelijke toestand. Er was ook
een probleem met een tuinman of
een jachtopziener waar de erfgena
men maar geen gezamenlijke op
lossing voor konden vinden. Dat
vond mijn vader te gek. Hij is naar die man toegegaan en
heeft besloten wat er besloten moest worden.
De familie Burdet
De familie Burdet kwam oorspronkelijk uit de Savoye in
Frankrijk. Na het Edict van Nantes in 1 685 namen ze als
Hugenoten de wijk naar Zwitserland. Op een tentoonstel
ling in Lausanne heb ik nog sporen van de Burdets gevon
den. Mijn grootvader Adolphe Burdet studeerde Frans in
Lausanne en ging naar Egypte om les te geven. Als leraar
Frans kwam hij bij de familie van der Vliet op Duinlust en
ontmoette zo mijn grootmoeder. Zij hebben daarna nog
samen in Constantinopel gewoond waar hun oudste kind,
mijn oom Willem, in 1 894 is geboren. Hun tweede kind,
mijn vader René Burdet, is in Haarlem geboren. Hun derde
kind, Elise, tante Lily, is in 1899 op het buiten Grand
De doorrit vanaf het zuiden gezien, met rechts de ingang van Lindenheuvel.
De doorrit, vanuit het noorden gezien, met rechts het fietsenhok.
Ons Bloemendaal, 28e jaargang, nummer 2, zomer 2004
7
