Tankgracht langs de Willem de Zwijgerlaan, waarvoor de toen bestaande vijver begin september 1944 werd uitgediept en verbreed, terwijl bomen en plantsoenen werden gerooid. De piramidevormige betonnen 'Hoekers' stonden op de julianalaan tussen deze tankgracht en die aan de Waldeck Pyrmontlaan. Opname kort na de bevrijding. puntgaaf exemplaar. De havens van Den Helder, IJmuiden, Hoek van Holland en Vlissingen kregen een hoge verdedigingsstatus, wat weer leidde tot een hoge prioriteit bij de bouwwerkzaamheden. En die status werd nog een keer verhoogd toen IJmuiden, Hoek van Holland en Vlissingen begin 1944 gepromoveerd werden tot 'Festung'. Dit hield onder meer in dat de com mandant vergaande bevoegdheden kreeg, om zo nodig de Festung maanden lang zelfstandig te kunnen verdedigen. 'Zondag 6 mei 1945, omstreeks 11 uur. Nederland is al ruim een etmaal vrij, maar de bevrijders zijn nog ver weg en de bezetters nog volop aanwezig. Zo kwamen we bij de Lonbar Petrilaan en tenslot te op de Zeeweg terecht, de weg naar strand en de zee, waar we in geen jaren een voet had mogen zetten. Het zal toen ongeveer één uur geweest zijn en de verleiding om de avontuurlijke tocht voort te zetten was groot. De Zeeweg lag er verlaten bij en we besloten, alles verder vergetend, op weg te gaan naar zee. Ik herinner me nog goed, dat in de laatste villa rechts aan het begin van de Zeeweg Duitse militairen in de tuin stonden, die ons luid kenbaar maakten het duin vooral niet in te gaan: "Minen, gefahr!". Maar ze lieten ons rustig lopen. Ter hoogte van de Watertoren lag een grote prikkel- Doorgang in de betonmuur op het einde van de Zeeweg, gedraaid om de weg geheel af te sluiten. De licht hellende betonblokken konden naar beneden worden Na de oorlog Uiteindelijk werd de Normandische kust het terrein van de in vasie, het verhaal is overbekend. De late bevrijding van Noord en Zuid-Holland en Utrecht is ten dele het gevolg geweest van de fortificaties op onze kust en van de vele inundatiegebieden in West- en Midden- Nederland, die een landing onaantrekke lijk maakte. Op 8 mei 1945 trok ken de bevrijders van uit Haarlem over de Julianalaan Bloemen- daal binnen. Tot die datum maakten de Duitsers nog de dienst uit en uit eraard lag de Atlantikwall er nog lang in volle, zojuist vergane glorie bij. Om een beeld te krijgen hoe het landschap er toen uitzag en van de sfeer van die dagen, hieronder een verkorte weergave van het avontuur van Bloemendaler Henk Wieringa en zijn vriend, beiden 13 jaar, op 6 mei 1945. 10 Ons Bloemendaal, 28e jaargang, nummer 3, herfst 2004

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Ons Bloemendaal | 2004 | | pagina 12