directe omgeving. In IJmuiden, dat
voor de Duitsers van groot strate
gisch belang was vanwege de direc
te opening naar zee, bevond zich in
een van de havenmonden de zoge
heten 'Schnellbootbunker'. Hier
lagen onderzeeërs afgemeerd. Aan
het eind van de oorlog is IJmuiden
door de geallieerden zwaar ge
bombardeerd, waarbij vooral deze
'Schnellbootbunker' het moest ont
gelden.
Nog steeds worden er in het duin
terrein munitie of delen ervan
gevonden, vooral ten zuiden van
IJmuiden.
Oefenbetonbominen
In de beginjaren van de oorlog waren
het vooral de Duitsers die de duinen gebruikten als oefenge-
bied. Met name piloten van bommenwerpers werden
getraind in het afgooien van bommen. Dit gebeurde met
behulp van zogenoemde oefenbetonbommen: exacte
kopieën vair de echte bommen die de Duitsers in de oorlog
gebruikten.
Hun toenmalige oefengebied lag in het gebied Groot-
Olmen, waar nu het eerste natuurbouwproject plaatsvindt.
Daar was een contour van zand gemaakt in de vorm van een
schip op ware grootte. De bommen waarmee de piloten
hierop konden oefenen, waren voorzien van rookampullen.
Deze glazen buisjes bevatten een chemisch goedje, dat bij
het inslaan van de bom vrijkwam en dat in aanraking met
de buitenlucht een rookwolk veroorzaakte. Daaraan kon de
piloot zien of hij goed had gemikt.
Bij het afgraven van de bovengrond in het natuurprojectge-
bied Groot-Olmen kwamen er grote hoeveelheden van deze
betonbommen tevoorschijn. Gevaarlijk zijn ze niet, er zit
geen springstof in.
Behalve oefenbommen worden er echter nog steeds echte
bommen gevonden. Die hadden de Duitse piloten in het
begin van de oorlog bij zich op hun vluchten richting
Engeland. Moesten ze om welke reden dan ook hun vlucht
afbreken, dan waren ze verplicht terug te keren naar hun
basis in Nederland en dienden ze de bommenlast boven het
duingebied af te werpen. Bij het landen zou anders het
vliegtuig door het landingsgestel kunnen zakken.
De soldaten in de bunkers moesten op hun beurt de bom
men weer bergen en gereedmaken voor hergebruik. Vlak
voor het afwerpen werd de elektronische ontsteking gedeac-
tiveerd, waardoor de bommen geen kwaad meer konden.
Oefenbetonbommen (foto Joan Patijn).
De afgelopen jaren zijn er totaal al zo'n 22 van deze bom
men verzameld en vernietigd. Dit laatste gebeurt in het duin
op een centrale plek vlak achter de zeereep.
Ons Bloemendaal, 28e jaargang, nummer 3, herfst 2004
13