Vanaf het balkon van het noodziekenhuis.
Lyceum, werden gedood.
Echter, er waren ook vrolijke hoogtepunten. Annie en Nol
(van BMHC) kregen een zoon; Sinterklaas (een andere Nol)
en Piet (dat was ik, overigens) brachten cadeaus en gedich
ten; op Kerstmorgen wekte de zusters de patiënten met
kerstliedjes en er waren twee concerten: één in het najaar
en één op 1 april, toen zusters (Lily en Elly) met een paar
patiënten (zang en piano) voor ons optraden en wij daarna
een paasmaaltijd hadden.
Ook was daar het gelukje voor Mieke en mij, dat wij naar
een concert mochten van Jo Vincent, die aan de overkant
woonde en getrouwd was met huisarts Bos.
Dan bezocht, in het voorjaar, een kleine delegatie van ons
ziekenhuis een cabaretvoorstelling in collega-ziekenhuis
Kareol, waar huisarts Kroon geneesheer-directeur was en
waar mijn aanstaande echtgenoot (hoewel ik dat toen niet
wist) zijn chauffeur en secretaris, ons had uitgenodigd.
wanneer we geen
dienst hadden, waren
we op het balkon, of
mengden ons in de
menigte, soms tot heel laat in de avond.
Ook zagen we vanaf het balkon de soldaten wegtrekken.
Toen gingen we ieder ons weegs; we hadden het goed ge
had, en ik hoop ook goed gedaan. Ik heb veel herinneringen,
in details, uit het ziekenhuis meegenomen en al die jaren bij
mij gehouden, om ze nu met anderen te delen"
na) geleden, toen de
oorlog begon. Het
zou één van de laat
ste dagen zijn dat ik
daar liep. We zouden
spoedig de draad
weer oppakken waar,
stilgelegd openbaar
vervoer, ons had
gedwongen die af te
breken.
Een week later was
de oorlog voorbij.
We bleven nog wel
een tijd in het zie
kenhuis werken en
In november nog hadden we dolle pret bij de brandweeroe
feningen, waarbij uit één van de hoogste kamers een glij
baan was aangebracht naar het terrein naast hotel Roozen-
daal (daar was ons mortuarium) en de 'jongeren onder ons'
rondjes maakten en wel vijf keer naar beneden gleden, en
de brandweerman die ons opving zeker moest hebben
geweten dat we al een paar keer waren 'langs' geweest.
Op 3 mei was ik jarig en als de dag van gisteren zie ik mij
over de Elswoutslaan lopen genieten. Voorjaar en vrede in
de lucht, net zulk prachtig weer als vijf jaar (op een week
20
Ons Bloemendaal, 29e jaargang, nummer 1, lente 2005
