Het huis waarin mejuffrouw
Nierhoff woonde
Door Marina Scholten-de Jong
"Het zal in het jaar 1953 geweest zijn, dat ik als 7-jarig meisje voor
het eerst kennismaakte met Mejuffrouw A.M.G. Nierhoff. Mijn oom
Gerrit van Eek en zijn vrouw Annie van Eek-de Jong verhuisden toen
van Haarlem naar de Dr D. Bakkerlaan in Bloem endaal. Omdat in de
na-oorlogse jaren de woningnood groot was, verhuurden zij de kamers
op de bovenverdieping aan Mej. Nierhoff, de 'oud'-archivaris ven de
Gemeente Bloemendaal.
Oom Gerrit was als gemeentesecretaris werkzaam bij de
gemeente Bloemendaal.
Het huwelijk van mijn oom en tante bleef helaas kinderloos,
maar wij, drie zusjes en een broertje, wisten ons altijd van
harte welkom en logeerden er dus vaak.
Het huis had voor ons vele geheimen te ontdekken. Er was
een lange gang, kelder, een ouderwetse keuken (met een
mooie glazenkast, het bekende zand-zeep-en-sodabakje),
bijkeuken en rommelhok. De zolder was een wereld apart.
In de gang bij de trap zat een belletje, het contact met 'tante
Rie' van boven.
Voor ons stond een beminnelijke dame met spierwit haar,
die je hartelijk ontving in haar kamer met mooie meubels,
schilderijen en kleine zilveren voorwerpen. Extra sfeer gaf
de zon door de glas-in-loodramen.
De thee werd gepresenteerd in een sierlijk kopje, bovendien
kreeg je er vaak een heerlijke bonbon bij, iets wat thuis niet
tot de dagelijkse kost behoorde. Tante Rie wist je altijd op je
gemak te stellen en ze informeerde vriendelijk naar je bele
venissen op school en thuis.
Tijdens een van deze bezoekjes was het dat ik kennismaakte
met het begrip klassieke muziek.
Uit een glanzende mahoniehouten kast kwamen grammo
foonplaten en een pick-up te voorschijn. Vivaldi vond ik de
mooiste plaat, dat werd mijn verzoeknummer.
Tante Rie had ook een schilderij met zeegezicht. Ik zie nóg
de groen/blauwe golven voor me. Je vóelde de diepte van
de zee als je er voor stond. Thuis hadden we een hele grote
schelp, als je die aan je oor hield, kon je de zee horen rui
sen
Vele jaren later kreeg ik uit de erfenis van mijn ouders een
zeegezicht van Oscar Mendlik. Het was liefde op het tweede
gezicht.
Inmiddels had mijn oom ook niet stil gezeten. Hij had het
initiatief genomen om kunstenaars te laten exposeren op
'Bloemenheuvel'het gemeentehuis van Bloemendaal.
Mejuffrouw A.M.G Nierhoff (foto juli 1967).
Vele tentoonstellingen heb ik er bezocht, en genoten van
schilder-en beeldhouwkunst.
Ook was hij nauw betrokken bij het natuurpark 'Thijsse's
Hof.
Als hobby deed hij niets liever dan fotograferen. Menigkeer
zat hij in de tuin met zijn Leica in de aanslag om een bloem
van dichtbij te vereeuwigen.
Nu, als 60-jarige, besteed ik zelf veel tijd aan kunst, zing ik
in verschillende koren, en geniet van mijn tuin en de natuur
in mijn omgeving (het Gooi)
Ik ben ervan overtuigd, dat mensen als Rie Nierhoff en
Gerrit van Eek mij leerden kijken en genieten van al die
schoonheid, die er in onze wereld is.
Het is met gevoelens van veel genegenheid en groot respect,
dat ik aan hen terugdenk"
Ons Bloemendaal, 29e jaargang, nummer 1, lente 2005
21
