Lou Bandy, de Maurice
Chevalier
van
Aerdenhout
Door Nico Bersee
In de jaren vijftig woonde ik met mijn gezin in het politieposthuis aan
de Schulpweg 6 in Aerdenhout. Op de Tollenslaan schuin tegenover
ons, woonde in die tijd de toen alom bekende revue-artiest Lou Bandy
(3890-1959) met zijn veel jongere vrouw. We zagen ze wel eens in
de omgeving wandelen.
Zijn eigenlijke naam was Lodewijk Dieben. Diens familie
naam verengelste hij en door het verwisselen van de letter
grepen ontstond zijn artiestennaam (Dieben-Bendie-Bandy)
Zijn broer Willem stond als zanger bekend onder de naam
Willy Derby. Beide broers traden onafhankelijk van elkaar
op en waren vooral tijdens de vooroorlogse jaren zeer suc
cesvolle artiesten.
Van Willy Derby herinne
ren ouderen ons onder
nog wel het sentimentele
liedje 'Scheiden doet lij
den, afscheid brengt leed'.
Een ander liedje van hem,
'Hallo.hier Bandoeng. Ja
moeder hier ben ik' zong
hij naar aanleiding van de
ingebruikneming van de
eerste telefoonverbinding
met Indië. Het veroorzaak
te bij menig Nederlander
een gevoel van heimwee
Lou Bandy (uit: '75 jaar naar Indië. Vrijwel ieder-
Nederlands Cabaret' door Wim een had toen wel familie
ff10)- of vrienden in de 'oost'.
De liedjes van Willy Derby hoorde je tot in den treure op de
radio. Loopjongens zongen ze op de fiets en metselaars op
de steiger.
Lou Bandy trad in de jaren dertig op als revue-artiest bij
René Sleeswijk en later in de 'Bouwmeester-Revue'. Hij
speelde ook in Nederlandse films en maakte grammofoon
platen die grif werden verkocht. Hij zong liedjes, vertelde
moppen en gebruikte, net als Maurice Chevalier in Parijs,
een strohoed als herkenningsteken. Vandaar ook zijn bij
naam 'de Nederlandse Maurice Chevalier'. Tijdens de bezet
tingsjaren werd hij geïnterneerd, omdat hij de kreupele
Seijss-Inquart (door Hitier aangesteld als Rijkscommissaris
in Nederland) op het toneel had durven nadoen.
Ook na de oorlog was Lou Bandy heel populair. Bekend was
zijn liedje 'Als ik in mijn klamboe lig te dromen'. Het werd
veel gezongen tijdens de politionele acties in Indië. Maar
met het verstrijken van de tijd begon zijn ster te verbleken.
Met Heintje Davids trad hij nog op in de revue 'Den Haag
op stelten'maar dat was wel zo ongeveer het einde van zijn
carrière.
Het huwelijk met zijn jonge vrouw hield geen stand. Hij
raakte geestelijk in de war en werd enige tijd opgenomen in
een psychiatrisch ziekenhuis. Na zijn ontslag woonde hij
totaal vereenzaamd in een flat. Hij miste het theater en het
applaus.
In 1959 maakte Lou Bandy een einde aan zijn leven.
Ons Bloemendaai., 30e jaargang, nummer 3, herfst 2006
13
