De houten directiekeet van aannemer W. Blankevoort voor de aanleg van de Zeeweg, later het huisje Caroline-duin, 1919 Boer J. Schaap en echtgenote ondersteund door vondsten in het Noord-Hollands Archief. In de archieven van het Haarlemse Burgerweeshuis vinden we de notulen van de vergaderingen van regenten en regen tessen en ook de mémoires van mevrouw C.J.J. Wrede- Losgert, directrice van april 1911 tot december 1921. Op S april 1921 wijst rentmeester Vrijland namens de Erven Van der Vliet de voorzitter van de regenten het terrein langs de Zeeweg aan, dat als speelterrein mag gaan dienen. Wij laten mevrouw Wrede aan het woord over het eerste Caroline-, of Carolina-duin: "De Zeeweg werd juist gebouwd en mijn oog viel op een stukje grond langs dien te maken weg. De President, de heer Van Asbeck, kende den heer Luden en bezocht hem voor dit doel. De heer Van de Kerk, directeur van de jongensafdeling, sprak wel eens met den rentmeester van de familie van der Vliet en zoo gingen wij hem samen onzen wensch voordragen. We hadden voorspoed en kregen een halve H.A. voor fl. 1 ,- huur per jaar, belovende, dat we het weer zouden afstaan tegen een ander in ruil, als de eigenaren het mochten noodig hebben. Tien jaar is die mooie plek ons eigendom geweest. Begrensd door een lage duinrand aan weerskanten, konden de kinde ren er roovertje spelen; middenin een pannetje voor openlucht-spelen. Beschut tegen den zeewind door een duin naar zee. We hadden drinkwater dichtbij van een zeer gewilligen boer van de fami lie van der Vliet. Boomen om onder te rusten! Wat een weelde. Het weeshuis kreeg later een ander stuk aan de overzijde, ook zeer geschikt, maar geen vergelijk met dit, dat door vriendelijke belangstel ling was uitgezocht. We hadden in de Haarlem- sche dagbladen om giften gevraagd voor het in orde maken en koopen van allerlei benoodigdhe- den; ook voor de tramritten voor de kleine voetjes. Ik vroeg fl. 10.000 kreeg ongeveer anderhalf dui zend, waar we ook zeer dankbaar voor waren en ook blijde. Ik mocht van den aannemer der Zeeweg-werken de keet tegen verminderden prijs overnemen en de kinderen schilderden er Caroline- duin op. We kochten een potkachel, en van allerlei. We hadden een buitenplaats. De opening had plaats op Hemelvaartsdag 1921. We begonnen met het zingen van ps. 127: "Vergeefs op bouwen toe gelegd", want het schijnt mij nog een wonder, dat het ons bezit werd. Mijn illusie was, dat er soms kinderen, die zeer zwak waren, dag en nacht met toezicht hadden kunnen liggen, maar daarvoor lag het terrein te eenzaam." Waar was het Caroline-duin? Helaas, niets is vergankelijker dan sporen in het zand. Waarom noemden de Haarlemse wezen hun speelplaatsen Caroline-duin en waar lagen die terreintjes? In juni 2006 heeft mevrouw Miep den Oude met Joan Patijn gepoogd de locatie van de beide speelplaatsen van de wezen links en rechts van de Zeeweg terug te vinden. Tevergeefs. Ook van de ijzeren toegangshekken, in 1921 bij het eerste Caroline- duin ten zuiden van de Zeeweg als extra attentie betaald door de goedgunstige Erven van der Vliet van Duinlust en Elswout, H. Luden en zijn schoonzusters, is geen spoor meer te vinden. Wie het weet mag het zeggen! De publicatie 'Miep, herinneringen van een meisje in het Haarlemse Burgerweeshuis (1934-1942)', is te koop voor 7,00 bij het Historisch Museum Haarlem aan het Groot Heiligland. 30 Ons Bloemendaal, 30e jaargang, nummer 3, herfst 2006

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Ons Bloemendaal | 2006 | | pagina 34