Weduwe Borski, koning Willem I en de Bank
In 1812 was Willem Borski een van de rijkste in
woners van Nederland. Bij het familiebezit hoorde
ook de uitgestrekte buitenplaats Elswout bij Over-
veen en enkele duizenden hectaren Bloemendaalse
zeeduinen. In 1814 overleed Willem waarna zijn
weduwe Johanna Borski-van der Velde 17 64-1846)
het bedrijf voortzette. Een aantal van haar kinderen
trouwde met leden van bekende bankiersfamilies
zoals Insinger, Sillem en Van Loon.
Johanna was met haar bedrijf de spin in het web
van financieel Nederland en deed even gemak
kelijk zaken met de Nederlandse monarch als met
buitenlandse staatshoofden. Zeer bekend werd haar
'reddingshulp' aan koning Willem I om de Neder-
landsche Bank zijn 'oudste dogter' - op te richten.
(zie ook het artikel van Geertje Wiersma)
Overigens veranderde niet alles in haar handen
in goud. Zo heeft de West-Indische Maatschappij
(WIM), waarin zij samen met o.a. Willem I par
ticipeerde, vanaf dag één verlies geleden. Dat was
echter de bekende regel die de uitzondering bevestigt. Haar
bijdrage aan het financieel economisch welzijn van ons land
is zonder weerga geweest.
President Gerard Visserings internationale statuur
Gerard Vissering (1865-1937) begon zijn loopbaan als
advocaat en maakte daarna een fraaie carrière in de financi
ële wereld. Zo was hij president van de Javasche Bank - de
centrale bank van Iridic - en van de Nederlandsche Bank
(1912-1931). Hij trad in dat laatste jaar af om gezondheids
redenen maar het aanzienlijk verlies (29,9 miljoen gulden)
Op Die Clinghe met de Belgen, v.l.n.r.Vissering, Strong, Schacht, de Belgische minister van de
schatkist belast met de muntsanering E. Francqui en de Belgische oud-minister van Financiën
L. Delacroix. (Joh. De Vries, p. 349)
Conferentie van de samenwerkende centrale banken op Visserings buiten Die Clinghe
te Bloemendaal, 9 augustus 1926.Vl.n.r. de governor van de Bank of England
Montagu Norman, gastheer Vissering, de president van de Reichsbank Hj. Schacht
en de governor van de Federal Reserve Bank of New York B. Strong
(Joh. De Vries, p.349)
op de pondentegoeden van de Bank door de val van het
pond sterling kan daar ook debet aan zijn geweest.
Visserings internationale statuur was groot. Dat internationa
le begon al in Indië maar hij adviseerde ook China - met een
unieke benoeming in de rang van mandarijn als 'beloning'.
Voorts ontving hij regelmatig de toenmalige haute finance
van de wereld in zijn huis te Bloemendaal.
In Indië ontmoette hij bekende ondernemers en streekgeno
ten als Stoop, Nienhuys, Cremer en ookbouwmeester
Eduard Cuypers, neef van de grote EJ.H. Cuypers. Zowel
Vissering als Stoop waren meteen weg van de bouwstijl van
de neef en dat heeft men geweten. Zo kreeg Ed. Cuypers di
verse opdrachten van Vissering aangaande de
Javasche Bank en de Nederlandsche Bank en
bouwde hij het Landhuis Die Clinghe. Voorts
verrezen in opdracht van Adriaan Stoop het
Stoop's Bad en het Kennemer Lyceum.
Het landhuis Die Clinghe - op Hoge Duin
en Daalseweg 3 1 - werd in 1915 ontworpen
met het oog op representatieve ontvangsten.
Vissering, in een Levensbericht (1927) over de
stijl van de architect: 'Cuypers heeft beproefd
niet alleen het Indische - bepaaldelijk het
Hindoe - element in zijn bouwstijl op te
nemen, doch heeft ook naar eene aanpassing
van Chineesche lijnen en motieven gezocht
Een voorbeeld is mijn landhuis Die
Clinghe'Overigens is Die Clinghe de oud-
Hollandse naam voor kale zandheuvel. Denk
bijvoorbeeld ook aan Cling - en Daal, het be
kende instituut in Den Haag. Ook vader Cats
sprak in zijn gedichten van 'die Klingen'.
10
Ons Bloemendaal, 34e jaargang, nummer 1, voorjaar 20 10
