Mina in het Bloemendaalse Bos
Door Gert Jan van Setten
In het vorige zomernummer van Ons Bloemendaal (jaargang 33 nummer 2) plaatste ik een verzoek om inlichtingen over een onfatsoenlijk liedje,
dat ik ooit optekende uit de mond van een toch tamelijk fatsoenlijke, maar ook wereldwijze oom. Gelukkig hebben enkele lezers hun schroom
overwonnen. Door hun mededelingen zijn we veel te weten gekomen over tekstvarianten van dit intrigerende liedje en over de kringen waarin die
werden gezongen.
De heer J.A. van Hemert uit Bentveld is stellig over de her
komst van onze Mina:
"Mina komt uit het Gooi, maar misschien heeft dat niet te
maken met haar afkomst maar met haar geloof. Het lied
werd destijds wel gezongen op weg naarThijsse's Hof, on
danks het strenge verbod van onze biologieleraar Wichers.
Zijn bezwaar gold niet zozeer de scabreuze tekst maar het
feit dat ons gezang de nachtegalen overstemde. Een belang
rijk doel van de excursie zou dan worden gemist. De laatste
keer dat ik het hoorde was tijdens de Nijmeegse Vierdaagse
omstreeks 1951. Het moest door de infanteristen worden
aangeheven bij het passeren van bruggen. Het onregelmati
ge ritme van Mina's lied onderbrak namelijk het in-de-pas-
lopen waardoor de brug anders zou kunnen instorten.
Mina was nogal ouderwets gekleed, maar misschien bewijst
dat de ouderdom van het lied. Dat zij de 'rotzooi' losgooide
is begrijpelijk omdat zij in de warmte zowel kousen als sok
ken droeg.
Er is nog een versie waarin bepaalde gedragingen worden
bezongen van Mina met de Keizer van China. Deze kunt u
maar beter onvermeld laten in Ons Bloemendaal.
In 't Bloemen, in 't Bloemen,
In 't Bloemendaalse Bos
Gooit Mina, gooit Mina
De hele rotzooi los!
Haar rokken, haar sokken
Haar blauwe boezelaar
Haar mutsje, haar klutsje
B.H. en directoire.
En hela, hola, waterchocola!
De vrijheid, de blijheid
Een walsje in het mos,
Zoo gooit ze, de Gooische,
De hele rotzooi los.
Daar gaat ze, daar staat ze
En trekt - nu opgelet!
De veter, één meter
Al uit haar corselet
En hela, hola, waterchocola!
Daar loopt ze en knoopt ze
Haar jarretellen los
En plukt ze, het lukt ze
Het lapje van haar bos.
En hela, hola, waterchocola!"
Jammer dat de China-variant ons wordt onthouden. Mijn
veronderstelling wordt bevestigd dat Mina midden vorige
eeuw populair was bij de militairen. Mijn goede oom Jan
was in 1940 gemobiliseerd als kornet bij de bereden artille
rie en meende daar Mina aan overgehouden te hebben. Ook
bij de Koninklijke Marine kwam ze aan boord, zoals wordt
getuigd door een afgezwaaide marine-officier uit Heemste
de. Hij herinnert zich dat het liedje gezongen werd op Hms.
fregat Tjerk Hiddes, in 1948 op weg naar Indië.
Ook meldde hij een tekstvariant die heel begrijpelijk is voor
wie zich realiseert hoe warm het kon zijn in de Rode Zee en
andere tropische wateren.
't Was een uur, 't was twee uur
'tWas drie uur in de nacht,
Dat Mina, dat Mina
Spiernaakt werd thuisgebracht.
Onze zegsman wenst anoniem te blijven, en daar hebben we
begrip voor. Des te meer waarderen we de vrijmoedigheid
van Mevrouw Straathof-Menke (83) te Bloemendaal, die
zo'n 60 jaar geleden kennis maakte met Mina in katholieke
studentenvereniging in Groningen. Ook in haar versie ging
het grondig mis met Mina in 't midden van de nacht:
Toen Mina, toen Mina,
Toen Mina werd verkracht.
6
Ons Bloemendaae, 34e jaargang, nummer 2, zomer 2010
