Christine van Meer krijgt na acht jaar tijd voor andere dingen;
een terugblik en een blik vooruit
Barricades en de economische crisis
Meer binding en donateurs
redactie. Natuurlijk moetje binnen het kader van de
missie blijven. Dat houdt in een beperking tot deze
omgeving, het terrein van cultuurhistorie en daarbinnen
de focus op het erfgoed. Dat laatste kan je trouwens
verdelen in concreet, zeg materieel, zoals gebouwen
en natuur maar ook immaterieel. Bij het laatste hoort
oral history, getuigenissen over vroeger, of zoals in
het gewaardeerde Indiënummer de invloed van het
Indonesisch op de Nederlandse taal.
Je moetje als redactie realiseren dat voor het merendeel
van de 1400 donateurs het blad de concrete binding
vormt met de stichting. Het is de investering meer dan
waard geweest."
In die acht jaar zijn er natuurlijk mutaties in het bestuur
geweest en is de externe omgeving veranderd.
Verandering in het bestuur van de gemeente,
bestemmingsplannen van de dorpskernen, de
structuurvisie, maar natuurlijk ook concrete plannen.
Hoe ziet Christine van Meer in retrospectief de
ontwikkeling die de stichting heeft doorgemaakt? "In het
algemeen kan ik zeggen dat wij eigenlijk steeds minder
de barricades zijn opgegaan. De economische crisis is
daar mede een oorzaak van. Er wordt de laatste jaren
nu eenmaal een stuk minder gebouwd en gerenoveerd.
En je moetje realiseren dat ook binnen het bestuurde
meningen wel eens uiteenlopen en een goede balans
tussen puur behoud en renovatie met herbestemming
soms lastig is.
Een geslaagd voorbeeld van herbestemming vind
ik Stoopsbad uit 1925. Maar soms heelt de tijd door
gewenning de wonden. Neem nu dat nieuwe, massieve
ronde gebouw aan de boulevard op de kop van de
Zeeweg. Afschuwelijk vonden we het allemaal. Maar dat
is het gekke, ik betrap me erop dat ik eraan ga wennen.
Wat weer veel minder geldt voor die enorme afvalbakken
op het strand. Zo ingewikkeld is het. Maar ook gevaarlijk,
als je begrijpt wat ik bedoel. Die gewenning doet me
overigens denken aan de inwoners van Parijs die de
Eiffeltoren na de wereldtentoonstelling wilden laten
afbreken. Zo lelijk vonden ze het stalen bouwwerk.
Nu is het iconisch en trekt miljoenen bezoekers uit
de hele wereld. Ik zal je nog een voorbeeld noemen
dat aangeeft hoe moeilijk het is een balans te vinden.
Niemand zal ontkennen dat de trainingsfaciliteiten voor
hockey, ook's avonds, belangrijk zijn. Dus nog meer
kunstgras en lichtmasten. Maar het gevolg is wel dat
het natuurlijke karakter van het gebied wordt aangetast.
Een spanningsveld waarin alles, ook de belangen van de
buurtbewoners moeten worden afgewogen. Ik blijf dus
overtuigd van het belang van de stichting als waakhond
en gesprekspartner."
Een menselijke eigenschap is je vooral drukte maken
over je eigen, directe woonomgeving. Voor inwoners
van de dorpskernen Bloemendaal en Overveen zijn
Vogelenzang en Bennebroek in alle opzichten erg ver
weg en dat geldt omgekeerd ook. Maar iedere dorpskern
heeft wel zijn specifieke problematiek waarmee de
stichting te maken krijgt. Krijg en behoud je donateurs
vanwege het blad, geslaagde acties of andersoortige
initiatieven? Christine van Meer weet wel zeker dat het
www.onsbloemendaal.nl nr. 1 voorjaar 2013 17
