30 www.onsbloemendaal.nl nr. 3 najaar 2013
De samenhang met de buurt
Minder goed konden de Raadhuisbewoners het
vinden met de directe omgeving. Alleen met
de tabakszaak op de Zijlweg was een positieve
verstandhouding, waarschijnlijk vanwege de
klandizie. Dat gold ook voor de drankwinkel op de
Bloemendaalseweg 337. Opvallend slecht stonden de
Raadhuisbewoners bekend bij café Slichting dat hen
liever zag vertrekken dan komen. Met de overbuur
hotel-restaurant Roozendaal was feitelijk sprake
van een soort oorlogsverklaring. Dat had vooral te
maken met het illegale gebruik van de parkeerplaats
van Roozendaal door de Raadhuisbewoners en
het verschil in stijl met de gemiddelde bezoekers
van het café- restaurant. Ook de Bloemendaalse
politie kwam zo nu en dan langs voor wat in het
boekje genoemd worden'kleine foutjes'. Maar een
echt probleemgebouw is Van Ouds het Raadhuis
in die periode niet geweest. Waarschijnlijk zullen
veel van de bewoners zich deze periode herinneren
als een tijd van jeugdige vrijheid en een groei naar
volwassenheid.
Nieuwe eigenaren
Eind 1993 heeft DickTensen het wel gezien met Van
Ouds het Raadhuis. Hij is blij dat de heren Menno
Vijver en Frans Dicker het pand en de exploitatie van
hem willen overnemen. Hij vangt een goed bedrag en
gaat zich met andere zaken bezighouden. Interessant
is dat hij schrijft geen moment spijt te hebben van
de 17 jaren met Van Ouds het Raadhuis. Afgemeten
aan het begin van zijn werkzaamheden in 1976
waarbij hij letterlijk en figuurlijk de puinhopen van de
vroegere exploitatie heeft moeten opruimen, kan hij
tevreden zijn. Het gebouw is in 1993 redelijk op orde
gebracht en de aard van de bewoning is min of meer
gestabiliseerd.
Renovatie van het pand vanaf2004. (Foto: Arend van der Sluis)
Na zes jaar verkopen de heren Vijver en Dicker het
pand weer door aan Arend van der Sluis voor een
bedrag dat aanzienlijk hoger is dan hun aankoopprijs.
Die zet de kamerverhuur van zijn voorgangers voort,
maar wel in een kwalitatief betere vorm. Van der
Sluis is vooral erg gecharmeerd van de architectuur
van het gebouw en besteedt veel geld om zowel de
buitenkant als het interieur zo veel mogelijk in de stijl
van het vroegere hotel te herstellen. Mede daarom
heeft Van Ouds het Raadhuis sinds 2004 een plaats
gekregen op de Gemeentelijke Monumentenlijst
Bloemendaal. Deze waardering door het
gemeentebestuur van Bloemendaal is zeer terecht.
Zowel de plaats, de architectuur als de bijzondere
geschiedenis van het gebouw en haar bewoners,
rechtvaardigen een blijvende positie binnen de
gemeente Bloemendaal.
Evaluatie
Van Ouds het Raadhuis is meer dan honderd jaar in
gebruik voor huisvesting.Tot het begin van de Tweede
Wereldoorlog in 1940 als prestigieus hotel, tijdens
de Duitse bezetting (1940-1944) als onderkomen
voor Duitse officieren, daarna als (gemeentelijk)
noodhospitaal. Vanaf de bevrijding in 1945 is het
gebouw tot 1969 onafgebroken contractpension
geweest. Eerst voor politieke delinquenten en daarna
voor repatrianten uit het voormalige Nederlands-
Indië. Na een kort maar bewogen gebruik als
opvangcentrum voor daklozen en gastarbeiders en
later voor Surinamers, zijn het daarna vooral jongeren
die Van Ouds het Raadhuis bevolken.
Uit de gegevens van de gemeente Bloemendaal
blijkt dat in de naoorlogse periode (tussen 1945
en 2013) in totaal 1.957 personen in het gebouw
hebben gewoond. Daarvan is het percentage uit de
gemeente Bloemendaal opvallend laag: 5%. Van Ouds
het Raadhuis heeft vooral een regionale en nationale
functie gehad. Maar daarmee is de waarde van het
gebouw voor Bloemendaal niet minder. Van Ouds
het Raadhuis mag dan lang het zorgenkind geweest
zijn van de gemeente, het is nu een gebouw waarop
de gemeente trots kan zijn. Van Ouds het Raadhuis is
een beeldbepalend'huis'voor jongeren uit de regio
en overig Nederland geworden. Het is bovendien een
goed voorbeeld hoe een sterk gebouw na meer dan
honderd jaar zijn wezenlijke functie om onderdak te
bieden, heeft behouden.
Met dank aan de medewerkers van Burgerzaken
Bloemendaal, Arend van der Sluis en Ernst Merhottein.
