16 MAART 1922
27
kindertoeslag, maar hij heeft gedacht în dit geval over
dat principe te moeten heenstappen, hoewel hij het
beter zou gevonden hebben, als Burgemeester en Wet-
houders ook het Amsterdamsche stelsel bestudeerd
hadden. Volgens dit stelsel wordt vacantietoeslag ge-
o-even tot een loon van f 2300.doch daar wordt
geen kindertoeslag gegeven. Dit stelsel zou hier c.a.
f 3000.kosten. Nu de geest van den Raad is om
niet veel uit te geven, zal hij met het voorstel van
den heer De Wiide meegaan, hoewel hij overtuigd
is, dat dit niet ver genoeg gaat en hij hoopt, dat de
Raad er later op terug zal komen om den toeslag te
verbeteren.
De heer Tates kan zich geheel en a! met het voor-
stel vereenigen en vindt het jammer, dat Burgemeester
en Wethouders het beschouwen als een^ verkapte
loonsverhooging. Burgemeester en Wefhouders schui-
ven het meer op menschen, die boven f 2L00. ver-
dienen, door verschillende toelagen te geven voor het
waarnemen van andere functies, b:jv. als Secretaris
van de Brandweer en dergelijke. Bit is veel meer een
verkapte loonsverhooging te noemen.
De Voorzitter meent dit hardnekkig te moeten te-
genspreken. tir wordt voor gewerkt en de ambtenaren
doen dit in hun vrijen tijd.
De heer De Boer vindt vacantietoes'ag alleen în
sommige gevalien te verdedigen, n.l. wanneer men
tengevolge van den arbeid niet alleen een geruimen
tijd noodig heeft om uit te rusten, maar wanneer bo-
vendien de middelen ontbreken om te koopen, wat
men noodig heeft om wecr de oude te worden, b:jv.
een onderwijzer die dag en nacht studeert. De cate-
gorie menschen, die het hier betreft, komt nooit in
zoo'n toestand. Als zij 8 uren werken, zijn ze psychisch
nog altijd in een prachtigen toestand. Wel datzemoe
zijn, maar dat ze „op" zijn, gebeurt bij deze mertschen
niet. Neem het zwaarste werk, het grondwerk. Die
menschen hebben 14 uren aan een stuk tijd om uit
te rusten plus nog 2 uren tusschentijds, terwijl ze om
de 6 dagen nog 42 uren rust aan een stuk hebben.
Spreker zegt, dat deze menschen door hun arbeid er
lichamelijk en geestelijk niet op achteruit gaan. Hij
!:an spreken van ondervinding, omdat hij zelf derge-
lijken arbeid ook heeft verricht. Men blijft er normaal
bij. Maar bovendien aldus vraagt spreker door
wie wordt het betaald. Dit wordt niet alleen betaald
door rijke lui en middenstanders, maar ook door arme
menschen, die zelf geen vacantie hebben en nog veel
minder vacantietoeslag. Spreker gelooft, dat wanneer
de gemeente-wcrklieden daar aan gedacht zouden