29 OCTOBER 1925
Men wil nu de ingekomen stukken naar deH ach-
terkant van de agenda verplaatsen, doch spreker be-
toogt nogmaais dat naar aanletdmg van een ingej<o-
men stuk een voorstel is gedaan, waarover hij wenscht
te spreken. Spreker begrijpt met, waarom hij daartoe
het recht niet zou hebben en is van meemng, dat
men wil zorgen, dat van het gesprokene niets terecl
k°Spreker zegt spoedig klaar te zijn, als hij niet tel-
te hebben o„, dl>
voorstel opnieuw naar voren te brengen. _nniancr
De heer lorritsma zegt over een voorstel zoolang
te mogen spreken als hij wil en vervolgt, dat onge-
lijkmatige uitkeeringen aan personen met mmder kin-
deren, dus kleiner huishouding, bij het Burgerhjk
Armbestuur regel zijn. Zoover is het lner gekomen,
dat de meening hier heeft post gevat, men moet eerst
aestolen hebben alvorens men wordt geholpen. Spre-
ker vraagt, of dat in orde is. Is de gemeenschap me
zulke toestanden geholpen, vervolgt spreker en gaat
de arbeidersklasse, die toch ook het gemeenschappehjk
saldo goot ruim f 200.000,- heeft mee helpen in
stand komen, niet moreel ten gronde.
Een klein staaltje van de mentaliteit van een der
leden van het Burgerlijk Armbestuur, de heer D de
Wilde n.L, niet te verwarren met den heer Dde Wilde
ons achtbaar raadslid, tevens Directeur der Cooperatie
„de Samenwerking", bracht gisterenmorgen een bezoek
bij juffrouw Wesseling.
De Voorzitter verzoekt spreker zich te onthouden
van het noemen van namen.
De heer Jorritsma zegt dit niet meer te zullen doe
en vervolgt, dat dit bezoek werd gebracht metde
bedoeling om dat gezin te helpen, een zeer nobele
daad. Nadat hij haar had uitgehoord, zegt spreker
hoe ze nu eigenlijk rond kwam met haar vier kleine
peuters van kinderen, respectievelijk 6, 5,4 en 1 j
jaar, werd haar de vraag voorgelegd, of hij nu mets
voor haar kon doen, waarop door haar îs geantwoord,
dat indien ze bedden had, zij kostgangers zou gaan
houden. Haar werd toegezegd, dat ze daarop kon
rekenen, onder voorwaarde, dat ze af moest zien van
iederen steun van het Burgerlijk Armbestuur en niet
meer stukjes in de bladen schrijven. Dit werd door
haar aanvaard. omdat ze daardoor hoopte voor een
gang naar het Burgerlijk Armbestuur bespaard 1e
worden. Door wie en van wie krijgt ze nou die
spullen, niet van de gemeente noch van het Burgerhjk
Armbestuur, doch van particuliere liefdadigheid n.l.
