27 Juli 1933
98
sfaaf men onder „onvoorziene uitgaven"? Spreker ver-
staat daar onder een uitgaaf, die onmogelijk bij de sa-
menstelling der begrooting te voorzien is geweest en
door zeer bijzondere omstandigheden toch gebeuren
moet; gevallen dus van dringende noodzaak en spoed.'
Spr. wu bijv. noemen maatregelen, die geld kunnen kos-
ten als bijv.het uitbreken eener epidemie of het uit-
breken vau een groote brand. Deze telefoonkosten, waar-
over reeds een enkele maal eerder is gesproken, mag en
kan z.i. ook niet uit den posf „onvoorzien" betaald wor-
den. Maar bovendien, zegt spr., watmerken Burgemees-
ter en Wethouders in de begrooting 1933 ten aanzien van
den post „onvoorziene uitgaven" op? Burgemeester en
Wethouders zeggen woordelijk: „Voorgedragen om
daarmede te hanuelen als is ömschreven bij de artikelen
249 en 250 der Gemeentewet. Deze beide artikelen nu
betreffen af- en overschrijvingen van bestaande posten.
Maar, zegt spreker, er is nog iets meer en dan legt hij
zich de vraag voor: „Mogen wij als raadslid over deze
aängelegenheid wel stemmen en dan wil spreker in dit
verband verwijzen naar artikel 52 der gemeentewet, ih
't kort Iuidënde: „Zij (dit zijn de raadsleden) onthouden
zich van medestemmen over de zaken die hen persoon-
lijk aangaan".
De heer van der Erf „en de presenfiegelden dan"?
De heer Rijkes antwoordt hierop, dat het hem spijf,
dat de heer van' der Erf de gemeentewet niet geheel kent
en verwijst hem naar artikel 64, waarin deze aangelegen-
heid betreffende de prese'ntiegelden afdoende wordt ge-
regeld. Spr. zou dan ook gaarne de zienswijze van Bur-
gemeester en Wethouders kennen omtrent den inhoud
van artikel 52 van de Gemeentewet.
De Voorzitter antwoordt hierop, dat de heer Rijkes
artikel 52 van de Gemeentewet niet juist interpreteert:
in Haarlem immers wordt ook van gemeentewege tele-
foonaansluiting verstrekt aan de raadsleden.
De heer van den Heuvel merkt op, dat het bijna een
unicum is, dat van gemeentewege een telefoonaanslui-
ting ter beschikking van de raadsleden wordt gesield.
Zonder ook maar eenigszins te willen beweren, dat dit
de bedoeling van de voorstellers is, zou spr. er ook voor
willen waarschuwen om den schijn te wekken, dat men
zich zelf wil bevoordeelen. Het aanvaarden van dit voor-
stel zou daartoe kunnen leiden. Op allerlei wijze toch
valt men vertegenwoordigers van publiek-rechtelijke
lichamen aan, dat zij die posten bekleeden orn zich zelf
te verrijken. Spr. acht het aanvaarden van dit voorstel
