33
26 April 1934.
MONUMENTEN-VERORDENING.
Aan den Raad.
Het is zeer zeker een verheugend verschijnsel, dat
de overheid in steeds toenemende mate begint te wa-
ken voor het behoud van het karakter van stad en
land. In de laatste jaren toch zijn door de onderschei-
dene overheidsorganen instanties in het leven geroepen
die, toegerust met verschillende rechtsmiddelen, steu-
nende op wet of verordening, ten doel hebben, het
landelijk en stedelijk schoon te beschermen.
Volledig is deze bescherming echterniet. Nog steeds
vallen hier en daar monumenten, die kleur geven aan
onze steden en dorpen en die ook uit historische
overwegingen dienen beschermd te worden.
Meerdere gemeentebesturen breidden hun zorg op
dit gebied dan ook verder uit en trokken haar volledig
binnen den kring hunner bemoeiïngen, door vaststelling
van een monumenten-verordening.
Ook in Heemstede zou het aanbeveling verdienen,
om door vaststelling van een dergelijke verordening
te kunnen behouden wat deze gemeente nog bezit aan
kunstwerken en wier behoud ongetwijfeld een algemeen
belang mag worden genoemd.
Wij noemen hieronder „Het Oude Slot", de Neder-
landsch Hervormde Kerk, de gedenknaald aan de Man-
padslaan, „Huis te Manpad", alsmede het binnenduin
ten Oosten van den Heerenweg. tusschen de Koediefs-
laan en de grens der gemeente Bennebroek.
Op grond van het vorenstaande werd door ons
College, na daaromtrent overleg te hebben gepleegd
met het Rijksbureau voor de Monumentenzorg, dat
zulks ten zeerste toejuichte, een monumenten-verorde-
ning ontworpen.
Voornamelijk is door ons daarbij aandacht gewijd
aan de vraag, in hoever ter wille van het algemeen
belang op de belangen der particuliere eigenaren mag
worden inbreuk gemaakt en in welke mate en op
welke wijze de particulieren hiervoor schadeloos moe-
ten worden gesteld.
Een algemeene regeling van de schadeloosstelling
achten wij niet gewenscht. Immers, indien in de ver-
